ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ
Τα ξέρω αυτά τα σκαλοπάτια
φωνάζω
τώρα τα κατεβαίνω βρώμικος
αλλά τ’ ανέβηκα
με μουσική.
ΤΑΞΙΔΙ
Δεν ψεύδεται η πέμπτη πρωινή
δεν ρυμουλκούν οι ώρες μάταιες αναμνήσεις.
Πικρό σαν τέταρτος καφές, τρίτο πακέτο σκέτα
ένα ταξίδι υψώνεται σαν γέφυρα
πριν καταρρεύσει μέσα στο ατέλειωτο κενό
πτήση στο χώμα.
Νοιώθω στην πλάτη το άγγιγμά σου
σ’ αγαπώ
αγάπησες μια κάβλα κι ένα πτώμα.
ΕΠΕΤΕΙΟΣ
Ένα φύλλο χαρτί
μια λευκή σκονισμένη σελίδα
όπως μια διαφανής σημαία
στην άπνοια των υπνοδωματίων
κυματίζει τρίζοντας
το σώμα σου.
ΠΛΗΚΤΡΑ
Πρόσεξε τώρα, αυτά τα ποιήματα
ήταν τα πλήκτρα των ματιών σου
έγχορδη, κρουστή όραση
όμως ο μουσικός κουράστηκε,
σηκώνεται, κόβει τα χέρια του, σε χαιρετά, ψάχνει
τις τσέπες μέσα του, γίνεται
παντοπώλης.
