Τρία ποιήματα της Μαρουσώς Αθανασίου
Στον Μανώλη Κωνσταντόπουλο
Η αλεπού χαμογελάει
στο χιλιοστό που φέρνει το χιλιοστό πρώτο
στο φτερό που πέφτει από τον πέμπτο όροφο
στη μάνα που είναι γεμάτη από πατέρα
Η πνιγμένη
ανθίζει μες στη λίμνη
κόκκινη κλωστή στο ακίνητο νερό
τώρα φτερά θα βγάλει αξιοθέατα
Το κεφάλι της ζητιάνας
κοιτάζει τα νύχια της λεύκας
κι απλώνει το βήμα στο παράθυρο
όταν η δίψα μουρμουρίζει τους πνιγμένους
καρφώνει τον τρόμο στο σιδερένιο σπίτι
κι η πτώση γυρίζει πάντοτε το μέλος που λείπει