Αφορισμοί
Αντίφαση είναι ο πλούσιος που παλεύει για την κατάργηση του πλούτου. Και ο
φτωχός που παλεύει για την διατήρηση του.
Αντίφαση είναι να θέλεις ψηλή ανεργία για να πετύχεις ψηλότερο ποσοστό
κέρδους, ακόμα κι αν η ανεργία διασαλεύει τα θεμέλια του συστήματος
συσσώρευσης.
Αντίφαση είναι να παλεύεις και να διατείνεσαι ενάντια στο μονοπώλιο της
γνώσης και την εξουσία αλλά και να την υλοποιείς. Και τη στιγμή που υλοποιείς
να χαίρεσαι.
Αντίφαση είναι να καταλαβαίνεις από την εμπειρία και να σκέφτεσαι
αφηρημένα. Αυτή όμως είναι η διαλεκτική αντίφαση. Ή το αντίστροφο, τότε όμως
είναι οικονομικά.
Αντίφαση είναι η επιστήμη να θέλει να την υπηρετείς και να την επιβεβαιώνεις.
Μόλις θεωρηθείς μέρος της μπορείς να την διασαλεύεις όσο θέλεις.
Όταν έχεις πολλές αντιφάσεις αφιερώνεις πολύ χρόνο για να τις λύσεις. Έτσι,
το μόνο που κάνεις είναι να τις διπλασιάζεις.
Η αντίφαση μοιάζει με γόρδιο δεσμό δεν επιλύεται. Κόβεται, αλλάζοντας
ιδιοσυγκρασία και τρόπο ζωής. Αρνείσαι το κυρίαρχο και ασκητεύεις. Δέχεσαι το
κυρίαρχο και σε σιχαίνονται οι φίλοι σου.
Όταν έχεις πολλές αντιφάσεις είσαι τρελός. Όταν έχεις λίγες είσαι
κανονικός. Αντίφαση είναι να λες ότι πρέπει να έχει όσες αντιφάσεις αντέχει ο
καθένας. Οι αντιφάσεις δεν αντέχονται. Υπομένονται και ιεραρχούνται. Στην
καλύτερη περίπτωση κατανοούνται.
Ζούμε και πεθαίνουμε με τις αντιφάσεις μας. Τελικά στη ζωή δεν ήμασταν
εμείς αλλά οι αντιφάσεις μας και μας θυμούνται για αυτές και μέσα από αυτές.
φώτο: Φάνης Παπαγεωργίου