Γυναίκα
Δομούν τα στήθη της το
σινεμά της νιότης
με μονοπλάνα που στα όρια αρκούν
ν’ αναρριγήσουν δυο φορές πριν
διαρραγούν
ν’ ανατινάξουνε στην τρίτη τ’ όνειρό της
καπνίζει γύρω ο χειμώνας τα χωράφια
και η γυναίκα ν’ ανασταίνει τον σωρό
να στερεώνει την ζαρτιέρα στον μηρό
μουρμουροψάλλοντας ερωτικά εδάφια
είναι μια νύχτα σκοτεινή σε ώρα αιχμής
αναβοσβήνοντας τον άνθρωπο αφής
κάνε ένα ξέσπασμα να μοιάζει μουσική
κάνε ένα ξέσπασμα ν’ αξίζει τα λεφτά του
κι εμείς καλύτερα από πριν και πιο
πιστοί
θα χρεωθούμε τους ερωτικούς θανάτου
