Η Κοκκινοσκουφίτσα
μια μέρα περίμενα τον εαυτό
μου
έλεγα στον εαυτό μου Γκιγιώμ
καιρός είναι να έρθεις
και με λυρικό βήμα ερχόντουσαν
αυτοί που αγαπάω
και δεν ήμουν ανάμεσά τους
Γκιγιώμ Απολλιναίρ
Πολλές φορές άκουγα από την άλλη
πλευρά της πόρτας
πως τον άνδρα τον επιλέγεις με
βάση τον πατέρα σου,
αν αυτό ισχύει, μαύρα τα μαντάτα
για μένα.
Όταν είμαι ολομόναχη στο διαμέρισμά
μου,
βάζω έντονο κραγιόν στα χείλη,
όταν όμως τρέχω πάνω στις ρίζες
και
τους αρπάζω στον μανδύα μου, τότε
στις γωνίες του στόματός μου
δημιουργούνται σβόλοι, μετά θα
έπρεπε να τα
ξανακάνω όλα, από το μάκρεμα
μαλλιών που με
περιτυλίγει σαν μεγάλο συμβολικό
παιχνίδι της μετενσάρκωσης
θα άρπαζα πάλι έναν πρίγκιπα
γιατί δεν με ξύπνησε ο ίδιος
απ‘τον
υπόγειο ύπνο της λήθης για να με σώσει,
μόνη μου έδεσα αυτόν τον κόσμο
από τις τιράντες μου.
Ρηχή αναπνοή
σκόρπισε την γοητεία του
βραδιού.
Που τελειώνει άραγε η τεράστια
μάλλινη μπάλα;
Για να φτιάξεις την Σκουφίτσα,
στη Σκουφίτσα δεν αρέσει να ταξιδεύει
μόνη.
Οι βουνοκορφές ενώνουν τα χέρια
τους αλμυρά, πέτρα με πέτρα
προς τα βουνά, οι κορφούλες
κοιτιούνται αμυδρά, ε! Εγώ
πάω προς τον ήλιο, όχι εσύ
παλιοχαλβά, άγαρμπο πλάσμα,
που έχεις περάσει
άπειρες φορές σ‘αυτό το
σκιερό μονοπάτι,
καλά κρυμμένη απ‘
τα βλαβερά βαθιά ντεκολτέ.
Δεν μετέφρασες σωστά τα κεφτεδάκια,
στο μεταξύ
είχαμε ήδη φύγει από τα τείχη.
Ένας βουβός καπετάνιος πόνταρε
στο μαύρο. Έχω κολλημένα βλέφαρα,
γιατί στα κρυφά
έτρωγα το γλυκό από το καλαθάκι
και μετά έτριβα τα μάτια μου
όταν χρειάστηκε να κυκλώσω ένα
από τα μονοπάτια. Στην αρχή
τα έλυνα όλα στο χαρτί, αργότερα
μόνο με
άφησαν να φύγω και μπορούσα να
αγγίζω τις μουσούδες.
Δεν ψαρεύω και ξέρεις ότι ποτέ
δεν κοιτάω τα χταπόδια στα μάτια,
τα μαξιλαράκια των ζώων γίνονται
κρύσταλλο, ενώ εσύ ρίχνεσαι
σαν την κάρτα, το τελευταίο και
το πιο ακριβό στον κατάλογο.
Δεν θα μου κάνεις κακό, έτσι δεν
είναι; Γιατί μια μέρα βρήκα
τον χάρτη απ‘
το μέλλον και δεν ήμουν εκεί. Εδώ
που θα
έπρεπε να ήταν η χώρα μου, με την
λιακάδα της και τις σκιές της, για να
μπορεί
κανείς να επιλέγει, ήταν άδειο
σεντόνι με χοντρές σταγόνες,
ενώ σιγά σιγά στην
επιφάνεια ξεπρόβαλλε το μαρούλι,
iceberg της Λιουμπλιάνας.
Ύστερα, όσο προχωρούσαμε στη
νύχτα της Παρασκευής με τις κεραίες μας
εμπρός,
αισθάνθηκα στα τοιχώματα των
κυττάρων μου κάτι περίεργο·
δομείσαι από κόλλα και δεν
χρειάζεται καν να είσαι ο εαυτός σου.
/
Μέχρι που να πέσει το κλισέ, κόβει
βόλτες
ντυμένο σε βαλτώδες σμόκιν.
Το σκάνδαλο όταν οι κάστες
ανακατεύονται
αλλάζει τα χρωμοσώματα σε τρελές
πυξίδες. Οι λύκοι τη μέρα σωπαίνουν,
οι άνθρωποι όχι. Ωραίο ακούγεται,
αλλά η παραίσθηση
τρέφεται εις βάρος του δημιουργού
της. Κι εγώ
λέω πολλά ψέματα, όπως ο Ίρσιτς·
αυτός ότι του
αρέσουν τα αγόρια, εγώ ότι θα
έκανα τριγωνάκι και
με γυναίκα, αν και όντως με ψήνει,
είναι μια εμπειρία που μπορεί
να σου φανεί χρήσιμη.
Οι γυναίκες θα έπρεπε να γνωρίζουμε
ότι είμαστε θεότητες
και να κυκλώνουμε η μια την άλλη,
να μοιράζουμε τους συνδυασμούς
πριν εμφανιστούν οι κοκκινίλες
μετά το ξύρισμα.
Ένα τιποτένιο τίποτα περπατάει
στον δρόμο και ψιθυρίζει
σε ένα άλλο τιποτένιο τίποτα πως
του αρέσει
η γυναίκα του. Ένα μπαλόνι δεν
μας κάνει τον πλανήτη
και μεγαλείο είναι το να προσβάλεις
όσους μπορείς.
Πάλι καλά που μας διδάσκουν πώς
να αντιδράσουμε
όταν μας κριτικάρουνε. Μου
φαίνεται πως πηγαίνω
σε σχολή που βρίσκεται σε ένα
περίεργο καλούπι,
εκεί μας απασχολούνε, αλλά και
πάλι βαριέμαι.
Με τις μυτούλες
μολυβιών κάνω βελονισμό στον
εαυτό μου
για να μπορέσω να
κρατηθώ και λέω: «Αυτή
είναι η σεβαστή
τρύπα, την
οποία μπορείτε να διασχίσετε με δάχτυλο,
βυθίστε την επιθετικότητα
στο θωρακικό διάφραγμα.»
Η ώρα είναι ωχτό το πρωί, σίγουρα
κοιμάσαι στο σπίτι ακόμα.
Εμένα πάντα μου άρεσαν
οι Joy Division και οι κασέτες.
Μπορούμε και έτσι να ανοίξουμε
την συζήτηση για το θάρρος.
Στη κούνια φαίνομαι συγχισμένη,
αλλά προς το παρόν αυτό
δεν μπορώ να το εξηγήσω. Έχω ήδη
αποθηκεύσει στα
ράφια περιττές φωτογραφίες των
σκαλιών, αμφορέων,
χωνακίων, δαχτυλιδίων πέους,
χαλαρών καρτ ποστάλ,
αγαλμάτων γάτων και προ πάντων
περιττά βιβλία.
Αυτό που έκανε ο Λούις Γουέιν,
αυτό είναι!
Άρχισε με τα χρώματα στα ιδρύματα,
με ψυχεδέλεια.
Όλα σκορπίστηκαν, πήγαν στις
κορφές που μετά καμπυλώθηκαν.
Οι μικροί αφροί εμφανίστηκαν
πάνω στην φωτιά, όταν
οι βικτοριανοί βαρέθηκαν τον
ρεαλισμό.
Διαρκώς άφραγκοι λόγω της αφέλειάς
τους
και εγώ λόγω της ακαθόριστης
λαιμαργίας για το διφορούμενο.
Η μέλισσα είναι καλό παράδειγμα
της αυθεντίας.
Κάποια στιγμή αναμένω να σκάσει
για τα καλά, γιατι έχω και αλλεργία.
Μη φοβάσαι αν τα πράγματα δεν
είναι όπως τα περίμενες,
ο συγκαλλυμένα δεσποτικός τόνος
του κάθε σύμπαντος τείνει προς το χάος.
/
Και ας είμαστε
βρώμικοι menefreghisti
Αρωματίζεσαι πριν πας για δουλειά.
Ακόμα
ατενίζω τις ψόφιες μέλισσες κάτω
από την ντοματιά.
Ο χώρος της φαντασίας πέφτει
στην ξύστρα, εδώ και καιρό
λόγω του ανέμου μένω στην ξύστρα.
Στην τομή της αλαζονείας
και συνεχούς αμφιβολίας
αγκυροβόλησε το ταλέντο στο γράψιμο·
όπως
όλα τα χαρακτηριστικά ευρωπαϊκά
ποτά στην Πράγα. Φυσάει απαλά,
μερικές βλεφαρίδες
είναι κρυμμένες, όλα αυτά θα μπορούσαν
να ‘ναι καλοκαίρι.
Ή ένας μυστικιστής στην παραλία,
με μακρύ σκισμένο παλτό. Με κοχύλια
μπλεγμένα στις κλωστές ξηλωμένου
υφάσματος που προσπαθεί να ακουστεί
πιο δυνατά από τους γλάρους.
Πρέπει να εξασκούμαστε κάθε
μέρα, ακόμα και αν είμαστε βρώμικοι
menefreghisti.
Κρατάμε τους δρόμους για τον
εαυτό μας σαν τα δίχτυα των ψαράδων.
Βάζουμε και τσάι στο κατάστρωμα.
Το κάθετο φύτεμα διαμέσω των
σελιδοδεικτών προβλέπει
πως οι άνθρωποι μπορούμε να
επιβάλουμε άπειρες ερμηνείες
σε ένα πράγμα και αυτό μας κάνει
να νιώθουμε φοβερά σημαντικοί.
Γιατί πώς ξέρει ο θεός ότι δεν
είναι σωστό να πολλαπλασιάζεσαι για
την ηδονή;
Και μετά πέφτουν στην γη οι
ηδονιστές, τριγυρνάνε ξεδιάντροπα
επαναλαμβάνωντας τα Μάντρας
τους περί της μέθης και του χρόνου
που βγάλανε από το ισότοπο του
άνθρακα δεκατέσσερα.
Η απόκλιση από την
ωμή περιγραφή γεγονότων είναι η δρόσος
– όχι η πρωινή –
αυτή που δημιουργείται σε παλιό
αμάξι όταν έχει κρύο.
Οι ηδονιστές στην λεπτή άμμο
αφήνουν μόνο τα αποτυπώματα των δαχτύλων
τους· είναι μετέωροι,
με εκλεκτή σοκολάτα στα μάγουλα,
χοροπηδώντας στα ρηχά νερά της ακτής,
συμφώνησαν σήμερα τουλάχιστον
να μην πολλαπλασιαστούν.
Ο σκηνοθέτης έφερε τους
σελιδοδείκτες για να μπορέσετε να
κατανεμηθείτε ανάλογα.
Ταγκό στη Σαγκάη με μπέρτα θα
είναι ο τίτλος της ταινίας.
Πηγαίνωντας συλλέγω τους θαμώνες
που θα με βάλουν
σε μπουκάλι και θα με στείλουν
σαν μήνυμα. Η ένδειξη της έκρηξης;
Κάτω από το καπέλο υπάρχει κύβος,
πολλά πρέπει να λυθούν
πριν μπορεσείς να αράξεις και
να πάρεις μια ανάσα.
Η ποίηση είναι κολύμπι, η πιο
καθαρή μορφή της κίνησης.
Που και που μόνο υγραίνονται τα
γυαλιά μου, όταν μου τα χτυπάνε
οι κάβουρες, μα είμαι
περήφανη γι‘αυτά.
Μετάφραση Lara
Unuk.
