Antej Jelenić/ Άντεϊ Γιέλενιτς
Η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ
Δεν έχει πλέον σημασία το τι λέμε
Αλλά πως το λέμε
Και έχουμε ξεχάσει γιατί
Μιλάμε αφού μιλάμε υπερβολικά
Και ελάχιστα ανασαίνουμε ανάμεσα στους
φθόγγους
Όταν λέτε «κληροφασισμός
Εγώ ακούω θρόισμα φύλλων»
Όταν λέτε «δεξιές οργανώσεις»,
Τα μυρμήγκια έρχονται να μου ζητήσουν συγνώμη
Όταν συζητάτε τη γραμμή των αμβλώσεων
Εγώ χαϊδεύω το
βάτο που
Ο άνεμος συνέλαβε στην τσέπη μου
Όταν μιλάτε για τη Γιουγκοσλαβία
Εγώ αναρωτιέμαι γιατί τα πρόσωπά μας
Δεν φωτίζονται
Πόλη χωρίς φωτιά
Δεν είναι πόλη
Πόλη χωρίς ολομέλεια
Δεν είναι πόλη
Πόλη χωρίς κοινό
Είναι μια πόλη
Που είναι πόλη δίχως παρτίδα
Σκακιού με όντα ζωντανά
Δεν έχει πλέον νόημα να μιλάμε
Η ψήφος χαρίζεται
Η ψήφος πωλείται
Ψήφος αποκτάται με εκβιασμό
Ψήφοι πυρπολούνται
Ψήφοι απαριθμούνται
Λόγοι αφαιρούνται ως ψήφοι
Οι ψήφοι μετατρέπονται
Σε καρέκλες που μιλάνε
Οι ψήφοι συγκεντρώνονται
Για να μιλήσουν ομόφωνα
Για να χλευάσουν τη φωνή
Που τραυλίζει
Που έρχεται απ΄ τα προάστια
Που προέρχεται πέρα από τα δύο βουνά
Που βγαίνει από οποιοδήποτε παιδί
Που δεν έχει βγει στην τηλεόραση
Η φωνή αυτή δεν έχει δικαίωμα ψήφου
Η φωνή αυτή πρέπει να σιωπά όσο εσείς μιλάτε
Λόγω της φωνής αυτής εσείς οφείλετε να
αλλάξετε
Τον τόνο της φωνής σας
Αλλά αυτό είναι αδύνατο γιατί η φωνή σας
Είναι μνημείο
Η
αισθητική επικράτησε της ηθικής
Ο
θάνατος είναι της μόδας
ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΩ ΧΩΡΕΣ
Νεαρό ζευγάρι Ολλανδών, δεν είναι γκέι,
κάθονται σεlounge
Μαγαζί μασουλώνταςtrisκαπνιστού σολομού
Σερβιρισμένο με ρόκα, βούτυρο και
φρυγανισμένο ψωμί.
Το δέρμα τους είναι λεπτό σανindustriallounge
Psybientjazzμουσική ηχεί ανάμεσα στα αγκυροβολημένα
Κότερα.
Η κοπέλα με πορτοκαλί μαλλί,
Περιτριγυρισμένη είναι από πρωτεΐνες
ασφαλείας
Έχει γεροντίστικο κραγιόν και μαργαριτάρια
Στ΄ αφτιά
Ο χοντρός άντρας με το γυαλισμένο κεφάλι
Στον αριστερό πήχη έχει τατουάζ ένα σπουργίτι
Με μολύβι αντί για μύτη
Και το σπουργίτι είναι κομμένο στη μέση.
Κι οι δύο πίνουνWar-holeκόκα κόλα,
Όλα είναι μια χαρά.
Η μουσική ταπετσαρία τους θυμίζει ότι οιcyborgακόμη
Λειτουργούνκανονικά
Τα τρακτέρ στο Ρότερνταμ εύθυμα φορτώνουν
τουλίπες
Τα χωράφια είναι και πάλι οργωμένα
ΗWhitewidowμαριχουάνα τυλιγμένη σε τούλι
Τα Coffeeshopsχάσκουν ανοιχτά με χειρουργικούς
Δίσκους και χάρτινα σακουλάκια για κείνους
που
Επιθυμούν να επαναφέρουν τα αποικιακάspacecake
Είναι ήσυχα.
Οι κλιματικοί μετανάστες μέχρι την επιστροφή
τους
Θα αναδομηθούν με wi-fiακτινοβολία.
Σποραδικά ξεσπάσματα βίας υπήρχαν ανέκαθεν,
Είναι το υλικό για τους στατιστικούς της
έκπληξης.
Εντούτοις βλέπω κάτι
Που εξηγεί τον σκληρό τους πόλεμο με τη
βαρύτητα
Κατά τη νέα παραγγελία:
Αυτή τη φορά
είναι βοδινόtartarDEMARμε μαύρη τρούφα,
Με ολλανδική σάλτσα και καψαλιστό ψωμί.
Με το σήκωμα του χεριού προς το προσωπικό
Με την αλλαγή θέσης τους στην πρώτη σειρά κοντά στο
Βενζινάδικο για τα ταχύπλοα
Στο δεξί του μπράτσο βλέπω τατουάζ
Ένα παγόβουνο:
Τρίξιμο.Τρίψιμο.Κενό.
Το παγωμένο νύχι που ξήλωσε τον
τιτάνα
Και προκάλεσε ταραχή ανάμεσα στις τάξεις,
Εντούτοις ξέρουν για τονEnzensberger,
Καλά, καλά.
Μετά το ταρτάρ ελέγχουνε τα μέιλ
Παρακολουθούν το χρηματιστήριο των εκπεμπόμενων
ρύπων
Και αποστηθίζουν τα ωράρια των γύρω ιατρείων
Έπειτα φωτογραφίζουν τα δάχτυλα των ποδιών
Και την κροατική μπίρα στο τραπέζι
Με μερικά επιδέξια αγγίγματα στις έξυπνες
οθόνες
Η εικόνα πολλαπλασιάζεται και τυπώνεται σε
20.000 φύλλα
Οι μαύροι εργάτες τους στη συνοικίαGeuzenveld-Slotermeer
Περιμένουν τη νύχτα να ξεκινήσουν την
παράνομη διανομή.
Από τον αφαλό της κοπέλας ακούγεται λεπτός συριγμός.
