Γιάννης Καλογήρου

Δύο ποιήματα 

από την υπό έκδοση ποιητική συλλογή

“Έρμαια δισταγμών” που θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2019

από τις Εκδόσεις Θράκα

λύσσα

γυναίκες που πίσω απ’ τις βιτρίνες στέκεστε,
με ψεύτικα λάγνα χαμόγελα κοιτάτε,
νομίζω κάπου μακριά σας έχω ξαναδεί.

σ’ ένα ψηλό μπαλκόνι να καπνίζετε γελώντας,
σ’ ένα δρόμο φωτεινό τον έρωτα να ζείτε,
σ’ ένα καρότσι πλαστικό με θαυμασμό
να μου γελάτε.

πίσω από τα μαύρα στεγνά σας μάτια σαν χαθώ,
φαντάζομαι μια θάλασσα όνειρα να πνίγει,
ένα χάρτινο λευκό κορμί η πένα ξένων
να λερώνει.

“πάρε μου ζωή
να δώσεις στην δική σου.”

“κλέψε από την φλόγα μου
φωτιά να βάλεις στην καρδιά σου.”

παρακαλετά βουβά

και προσευχές χαμένες.

η λύσσα των σκυλιών
τελειωμό δεν έχει.

Βρυξέλλες, Οκτώβριος ’16

 

***

 

προσμονή

σε μία έρημη ακτή,
όπου οι θολές μορφές
σπαρμένες κρύβονται
στα φαγωμένα βράχια επάνω,
τα λυσσαλέα κύματα ονόματα
χαράζουνε στην κρύα αμμουδιά,

σαν δύσει η τελευταία μέρα
του χειμώνα
περιμένω να φανείς.

έως ότου έρθει
ματωμένη η χαραυγή να φθείρει
την αιώνια καταδίκη,

εγκλωβισμένος
στην απέραντη όαση
της ιδεατής μου αυταπάτης,
στο ακτινοβόλο όνειρο που με μεθά
γκρεμίζομαι απ’ τα χείλη σου,
χάνομαι
στου αλμυρού κορμιού σου τον βυθό

με οδηγό τη νύχτα. 

 

Αθήνα, Μάιος ’18