Fingertips
Χωρίς ρούχα ούτε
ντρέπομαι ούτε κρυώνω
Σκέφτομαι μήπως είναι
ώρα να φύγεις
Να πάρω ένα λεωφορείο
Να πάρω την άγουσα όπως
πάντα
Δε νοιώθω τις άκρες των
δαχτύλων
(μου)
Ένα τσιγάρο δεν μπορώ
να κρατήσω, μια καρφίτσα
ούτε κάποια οθόνη αφής
με τις σάπιες άκρες
να στείλω μήνυμα το
πρώτο και τελευταίο : Φεύγω
ΧΑΜΑΙΔΩΡΕΑ
ΔΕΝ θέλω να φύγει ο
πατέρας μου
Ότι και να κάνω είναι
λίγο
Πόσο βιολογικό πράσινο
τσάι
φαγητό χωρίς αλάτι
Ή από τη λαϊκή ψάρι,
κάθε Παρασκευή
για ισορροπημένη
διατροφή
Η χαμαιδωρέα στο σαλόνι
καθαρίζει τον αέρα
θα ναι το τελευταίο
πειστήριο της φευγάτης μακροζωίας
Έρχονται οι ψηφίδες
του τέλους
ΚΑΟΥΚΑ
Κάθε Σάββατο η καούκα
έχει την τιμητική της
Περνάνε από μπροστά
μου κυρίες και δεσποινίδες
για την καθιερωμένη
μιζανπλί
αλλά σκέφτομαι σε λίγα
χρόνια
που θα χτυπήσει ο
καρκίνος
στα εξήντα και κάτι
θα πάρει το στήθος και
το μαλλί
γιατί αυτός γεννήθηκε
δίχως μισή τρίχα
ποιος ξέρει πόσες
καούκες θα χει
για να κυκλοφορεί
και να μην τον παίρνουνε
χαμπάρι…
