Εκδόσεις Περισπωμένη
Ανησυχία τζιτζικιών
Τζιτζίκια καλοκαιρινά
ακούραστα
τη στερεοφωνική ηχώ μου
δοκιμάζουν.
Ολόγυρά μου μάχονται
μπας και τους δώσω σημασία,
μην πάει άσκοπη τόση φωνή,
μην και χαθεί μες το λιοπύρι
αυτή η σπάνια χορωδία…
Δε βαριέσαι…
Εγώ Καλοκαίρι διάλεξα
για προσάναμμα λεπτής ανησυχίας.
Τι κι αν μαζί του έλαβα
για ηχητικό συμπλήρωμα
ακόρεστα τζιτζίκια;
Τούτοι οι ώμοι,
τούτη η ζέστη,
τούτο το Καλοκαίρι
γι’αυτό είναι καμωμένα.
Ποια πρόγευση αποτέφρωσης
άραγε δε χρειάζεται
τη μονότονη υπενθύμιση
του τετελεσμένου της;
Vaison-la-Romaine,
29.7.2009
