ΠΕΡΑ ΧΩΡΑ
Να ‘λουζες τα μαλλιά σου
κάτω από το βρυσάκι τ’ ουρανού
μαζί με τ’ αστέρια
να σε λέγαν Ολυμπία
να μην έπιανες στεριά
ν’ άφηνες την κοιλιά του χρόνου
να βαρυανασαίνει
μόνη της
να βάσταγες λεμόνια
αντί για χειραψία
αντί για αποσκευές
αντί για υπόσχεση
να βάσταγες λεμόνια
Από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή ”Συμπλέκτης”
