Alfred Stieglitz |
Πηνελόπη Ζαρδούκα
Πρόποση
(Για τον φίλο μου το Γιάννη)
Ή κάτι καλύτερο θα είναι η ζωή
Ένα ποτήρι δροσερό κερασμένο στο μπαλκόνι
Των καθημερινών ηρώων
Αυτών που, ζώντας για χρόνια πλάι σε ένα – αντί-
Πόθησαν να περάσουν τα σκιερά περιθώρια
Ν’ ανηφορίσουν σκάλες και στίχους λυρικής ποίησης
Έπη και παιάνες και εξάμετρους δακτυλικούς
Για να νικήσουν τις Λερναίες Ύδρες της ζωής τους
Βγήκαν απ’ τις γκροτέσκες κάμαρες του μυαλού
Σταμάτησαν να πουλάνε χλιαρό το νερό των ονείρων
Και αναμετρήθηκαν με τη μάχη των μαχών τους
Νικητές
Στεφανωμένοι με το πιο ταπεινό κλαδί
Ανεβασμένοι ένα απόγευμα στο βάθρο
Του τόσο δα μπαλκονιού τους
Σηκώνω και γω το ποτήρι μου
Για όλους εσάς που από καιρό
Η ώρα των ανδραγαθημάτων σας
Δείχνει τον πιο μακρινό της δρόμο
Και σεις ακόμα πιο χαμογελαστοί
Φοράτε τα κυριακάτικα ρούχα σας
Για να κηδέψετε τη χθόνια θλίψη