ΔΙΑΡΡΟΗ ΑΕΡΙΟΥ

Μην κοιτάζεις ποτέ πίσω
μπορεί κάποιος να σε ακολουθεί.
Καλύτερα να μην το ξέρεις και
ξέγνοιαστος να προχωράς μπροστά.
Αν στραβολαιμιάσεις
άντε να συνέλθεις την υπόλοιπη μέρα.
Θυμήσου τη γυναίκα του Λωτ
εκείνη βέβαια τα ’θελε και τα ’παθε.
Δεν ακούς.
Συνέχεια έξω από ’κείνο το δωμάτιο.
Σε βλέπεις κατάχαμα
να στήνεις τα τουβλάκια σου.
Πύργος ψηλός που μετά από λίγο πέφτει.
Τον ξαναστήνεις κι εκείνος όλο πέφτει.
Το βλέμμα του παιδιού καρφωμένο τώρα
στην αφίσα με το γαλάζιο φόντο και το αερόστατο.
Την ψηλαφίζει, κοιτά βαθιά μες στο καλάθι.
Νεράιδες κι άσπρα ξωτικά
ο Τιραμόλα, ο Ποπάυ
ένα ζευγάρι αγκαλιασμένο ίσως.
Ξανά στο πάτωμα.
Χορεύει η μπαλαρίνα.
Χορεύει, μη σου χαλάσει το χατίρι
στις προσταγές σου, αφέντη μου.
Δύο ζογκλέρ μεταλλικοί
ένας μπαμπάς και μια μητέρα ίσως.
Αγαπιούνται, μαλώνουν.
Τους κουρδίζεις πάλι.
Φιλιούνται κι ύστερα απομακρύνονται
σιγά σιγά για πάντα
κι εσύ ανάμεσά τους μια ανοιχτή πληγή.
Κλείνεις τ’ αυτιά να μην ακούς τις φωνές.
Την έσκισες εκείνη την αφίσα.
Όσο κι αν έψαξες δεν βρήκες τίποτα μέσα της.
Τι κατάλαβε κι η γυναίκα του Λωτ;
Φωτιές και καταστροφή θα είδε μόνο.
Μην ψάχνεις άλλο.
Και στα αερόστατα συμβαίνουν
δυστυχήματα.

 

 

ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Η Άνοιξη δεν μας εξέπληξε εφέτος
νωρίς νωρίς η φύση ξύπνησε.
Μικροί βλαστοί
σχήματος κυλινδρικού
συνέχεια της ρίζας.
Χωρίς αυτούς να γεννηθεί το άνθος
αδύνατον.
Μικροί βλαστοί θαυματουργοί
ως πότε όμως, κανένας δεν το ξέρει.
Αυτό κι αν είναι φόβος
εκτός των άλλων βέβαια:
να κοιμηθείς και να μην ξυπνήσεις
να βγεις στον δρόμο και να μη σε χαιρετά κανείς
να βλέπεις όνειρο ότι πλησιάζεις τα σαράντα
και είσαι δίχως σύντροφο
ν’ αλληλοτρώγονται οι άνθρωποι
να γίνει η συντέλεια του κόσμου.
Και τότε
που δεν θα σε τρομάζει πια ο θάνατος
θα πάψουν τα φυτά να φωτοσυνθέτουν
τα έντομα να ζουζουνίζουν ζωηρά τις Άνοιξες
ο άνεμος να κλείνει τα παραθυρόφυλλα
η βροχή να μουσκεύει τις μπουγάδες
οι γάτες να ουρλιάζουν σε περιόδους οίστρου
οι άνθρωποι να ανασαίνουν.
Το άπειρο
πόσο ν’ αντέξει την αταξία…
Κάποια στιγμή κι αυτό ναυαγεί.

Νίκη Μουντράκη

Βιογραφικό

Η Νίκη Μουντράκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης. Απόφοιτη της φιλοσοφικής σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου και της σχολής Ξεναγών Κρήτης. Ζει στη Θεσσαλονίκη.