1.
Σε γαργαλά στο πόδι μοχθηρά
το ζώο που ήσουν κάποτε.

 

2.
Πετάγομαι σαν γάτα
απ’ τον βυθό των κάδων
χαράσσω κεφαλαία γράμματα
στα όστρακα των πεζοδρομίων

χωρίς να φωνασκώ.

 

3.
Τέχνη ταπεινή
κάποτε σ’ είχα θησαυρό
και τώρα μεθαδόνη.

 

4.
Το έπος του άδειου βλέμματος
στα σύρματα του τρόλεϊ·
η μπαλάντα του απλήρωτου νοικιού.

 

5.
Το λεωφορείο αυτό το λένε φυσαρμόνικα
γιατί γεννιέται και πεθαίνει
στο πεντάγραμμο.

 

6.
Τρακάρει ο Οιδίποδας
στην Λένορμαν
καπνίζοντας χρυσό καρέλια·

βλασφημώντας.

 

7.
Η Πολωνίδα μετανάστρια
δεν θέλει πρόσφυγες
στην πολυκατοικία.

 

8.
Μια γεύση λασπερή·
της νύχτας κατακάθια στον λαιμό

και μεταμέλεια.

 

9.
Νύχτα τοξική
aporimeni
στα σκουπίδια.

 

10.
Ο θάνατος μουσκεύει τα μπατζάκια.

 

11.
Το φρεάτιο μηρυκάζει προσευχές·
ανάβω ένα κερί μπρος τον καθρέφτη·
το τρένο κόβει σε πιρόγες
το κρεβάτι.

 

12.
Τα έντομα του Νίκου
σε διατεταγμένη υπηρεσία
δυτικά του στήθους.

 

13.
Φωταγωγοί που ξέχασαν το φως.
Δάχτυλα που ξέχασαν το δέρμα.

 

14.
Προσαραγμένα δάχτυλα
στην αμμουδιά του χρόνου.

 

15.
Ψάχνω για κάτι
να πιστέψω ως τα νεφρά
όπως πιστεύει ο ποταμός
στη θάλασσα.

 

16.
Κάποτε είχαμε
τουλάχιστον
το Τσάμπιονς Λιγκ
στις δέκα παρά τέταρτο.

 

17.
Τώρα τον παραμυθά
τον’ λένε αλπραζολάμη
και μας βάζει σιωπηλός
τα βράδια
για ύπνο.

 

18.
Ας πιούμε ρεφενέ
την λύπη μας
σε χαμηλά ποτήρια.

 

19.
Ο σκώρος τρώει τον ήλιο
ως τον καρπό
του τίποτα.

 

20.
Τ’ άγραφα ποιήματα κρατώ
μες στο αμνιακό τους θάλπος.

 

21.
Η αλήθεια ασπόνδυλη
σέρνεται στις καταπακτές.

 

Βαγγέλης Λαμπρόπουλος