ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ
Τα δέντρα ονειρευόταν
να γίνουν άνθρωποι
με ρολόι, καρδιά
και ανθρώπινα αισθήματα.
Να πηγαίνουν κάθε μέρα στη δουλειά
να χάνονται στους διαδρόμους
των σούπερ μάρκετ,
να περιφέρονται στις βιβλιοθήκες,
στα κέντρα, στα στέκια,
να ψωνίζουν
στα καλύτερα μαγαζιά της πόλης,
να κουλουριάζονται όπως οι γάτες
στα σεντόνια των αστών.
Μα κάποια μέρα ξύπνησαν
και τότε είδαν καθαρά
τις φωτιές να πλησιάζουν
από αυτούς που έχουν
μια ασάφεια στη ζωή τους
και οι μέρες ασήμαντες πέτρες
καθώς η καταστροφή ξεχείλιζε
καίγοντας με μαχαίρι
τους κορμούς των πουλιών
και των παιδιών τα απογεύματα.
Τι κακό είναι αυτό μ’ αυτά τα δέντρα
όσο κι αν ανοίγουν τη σκιά τους
και δροσίζουν τα καλοκαίρια
ποτέ δε θα δούμε να δύει μέσα τους
ένα όμορφο ποίημα.
