360 μοίρες μακριά από τον θάνατο
Κυκλοδίωκτος. Σχημάτισε τα φτερά του.
Για να εγκαταλειφθεί. Πριν τους εγκαταλείψει.
Λαχταρούσε να φτάσει στον Ήλιο. Από μικρός.
Δύναται όμως, να φτάσει κανείς εκεί
αντιμέτωπος με το φεγγάρι;
Ζευγολατιό
Κατακόρυφα προς τα κάτω ένα κύμα,
Που βρυχάται διαρκώς· σαν να ονειρεύεται την κατάρρευση.
Πάνω στον ίδιο τσουχτερό βράχο
του γκρεμού εκρήγνυται.
Και επιστρέφει απαράλλακτο.
Ώσπου να συνέλθει η θάλασσα και το όνειρο για λίγο.
Με την βαθύτερη επιθυμία, να επιστρέφεις διαρκώς.
Να επιστρέφεις διαρκώς.
Σε ένα βαθύ μπλε φτιαγμένο από περισσότερο
γαλάζιο.
Άτιτλο
Λίγες οι νύχτες οι έναστρες.
Μείναμε με το χαμηλό φωτάκι της πόλης.
Να αναδεικνύει το κακοφτιαγμένο πεζοδρόμιο.
Σύντομο βιογραφικό:
Ο Μιχάλης Ανδριόπουλος γεννήθηκε το 1998. Τον τελευταίο χρόνο παρακολουθεί το ποιητικό εργαστήρι του ιδρύματος Τάκης Σινόπουλος.
