Ενόργανη

Στην άκρη του δρόμου, στο πιο ψηλό κλαδί μιας παραμελημένης νεραντζιάς, αναβόσβηνε η επιγραφή:
«Απαγορεύεται να πατάς με γυμνά πόδια πάνω σε ανοιχτά μάτια – κίνδυνος ανάφλεξης».

Πλησίασα με περιέργεια ή αφέλεια
-δεν ξέρω, ακόμα αναρωτιέμαι τι μου έδωσε τούτη την ώθηση-.

Βρήκα μια πελώρια κλωστή να κρέμεται σαν ξέφτι από τη νέον ταμπέλα.
Σάπια νεράντζια μαζεμένα σαν ασπίδα από κάτω της, όλα πατημένα βιαστικά.

Σκαρφάλωσα πατώντας πάνω στην άδοξη μοίρα τους κι άδραξα την κλωστή, αναρριχήθηκα σαν να βρήκα τον μίτο ή τον μύθο που τόσο είχα ανάγκη
-δεν ξέρω, κι αυτό το σύμφωνο θολό στη μνήμη και στη γλώσσα μου-.

[…]

Έκτοτε ακροβατώ σ’ εκείνη τη μακριά κλωστή.
Κλωστή φτιαγμένη από μάτια.
Προσέχω να πατώ τη στιγμή που τα μάτια είναι κλειστά
-μικρή στιγμή, επιδέξια εγώ-.

Έτσι, σε κάθε άνοιγμα των ποδιών μου, πριν πατήσω σαν μπαλαρίνα σε πουέντ πάνω σε μάτια που κλείνουν για ν’ ανοίξουν με περισσότερη σφοδρότητα,
νιώθω όλα τα μάτια να με κοιτούν,
να κοιτούν κάτω από τη φούστα μου,
μέσα στην τσέπη μου
-ποτέ μέσα στην καρδιά μου-.

Μάταια προσπαθώ να τ’ αποφύγω επιταχύνοντας. Είναι παντού.

Η μοίρα μου, η μοίρα των κοινών θνητών είναι να πατούν πάνω σε μάτια αιχμηρά, νεράντζια σάπια
-και σκατά, σκέτα, χωρίς επιθετικό προσδιορισμό-.

 

Ονειροκρίτης

Αν δεις στον ύπνο σου το σώμα σου παραδομένο σε οδύνες τοκετού και φλόγες παραίτησης –

Αν δεις το αφεντικό σου αγκιστρωμένο σε αγιογραφία, με τα χέρια να δραπετεύουν απ’ το εικόνισμα για να σου κλείσουν το στόμα –

Αν δεις τον συνάδελφο σε άλμπουμ, με τα πόδια να εξέχουν απ’ τη φωτογραφία για να σου βάλουν τρικλοποδιά –

Αν δεις τον προϊστάμενο να στολίζει το δέντρο βράδυ Χριστουγέννων με το αστέρι σου να κάνει υπερωρίες στην κορυφή –

Αν δεις τη διε-φθαρμένη σου γραβάτα να σε πνίγει όσο το όμικρον από ένα «όχι» ανεβαίνει πληγωμένο σαν κόμπος στο λαιμό –

Αν δεις την ιδρωμένη σου φανέλα να γίνεται προσάναμμα μιας κρίσης πανικού και τα πτυχία σου, παρανάλωμα ενός κραχ παρανοϊκού –

Τι σημαίνει;

[Σώπασε.

Όνειρο ήτανε.]

Σύντομο Βιογραφικό

Η Αντζελίνα Αβράμογλου γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Νομική κι έκανε μεταπτυχικές σπουδές στο Ναυτικό Δίκαιο. Εργάζεται ως δικηγόρος στον χώρο της ναυτιλίας. Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε ανθολογίες και λογοτεχνικά περιοδικά.