Όμοιοι διαφορετικοί

Φεύγοντας από τη δουλειά
μοιάζουμε πολύ.
Βαδίζουμε προς την έξοδο,
χτυπάμε κάρτα, παίρνουμε το ασανσέρ.
Ερχόμενοι στη δουλειά,
μοιάζουμε πάλι.
Μπαίνουμε στο κτήριο,
παίρνουμε το ασανσέρ, χτυπάμε κάρτα.
Κατά τη διάρκεια του 8ωρου κοιτάμε τα e-mails,
πηγαίνουμε σε συσκέψεις, κάνουμε διάλειμμα για τσιγάρο.
Είμαστε ο ένας καρμπόν του άλλου.
Οι συνήθειες μας είναι σχεδόν οι ίδιες και όταν δεν εργαζόμαστε.
Τα Σαββατοκύριακα ή στην άδεια μας
ξυπνάμε, πίνουμε καφέ, διαβάζουμε ένα βιβλίο,
πηγαίνουμε στη θάλασσα τα καλοκαίρια,
το βράδυ βλέπουμε ταινίες ή πίνουμε ένα ποτό.
Όμως τότε δε μοιάζουμε καθόλου.
Διαφέρουμε πολύ.
Μέχρι να ξαναγυρίσουμε στο γραφείο και να αρχίσουμε να μοιάζουμε πάλι.
Σε βλέπω στην δουλειά και δεν μου αρέσεις.
Τι αποκρουστική εικόνα!
Παρόλο που είσαι τόσο όμορφη.
Παρόλο που γελάμε και φλερτάρουμε που και που.
Σε βλέπω εκεί έξω και σε θαυμάζω.
Παρόλο που κάνουμε ακριβώς τα ίδια πράγματα.
Παρόλο που δε φλερτάρουμε ποτέ.
Ίσως αισθάνεσαι το ίδιο και εσύ για μένα.
Ίσως αισθανόμαστε το ίδιο και οι δυο για τη δουλειά…