Εαρινά και ασυνάρτητα
Ξυπνάς με βλέφαρα βαριά και λαιμό γρατζουνισμένο σα να ούρλιαζες όλο το βράδυ
να σου φέρει κάποιος ένα ποτήρι νερό
όχι για γαργάρες
αλλά
για να ξεπλύνεις τις σκέψεις
από την υγρασία της σιωπηλής πόλης
Πολυφωνικά επιφωνήματα και φονικά φωνήεντα
πάνω σε λούπα pizzicati
εξυμνούν το θαύμα της άνοιξης
με μπάσο κοντίνουο τα μαχαιροπίρουνα των γειτόνων
καμμένα γεμιστά που τα μπαχαρικά τους διαστέλλουν τη ρινική κοιλότητα
συμβάλλοντας στην ανάκτηση μνήμης
Και ο άνεμος μας ταρακουνά
για να θυμηθείς
πως είναι να ταξιδεύεις σε πλοίο,
ημερολόγια καταστρώματος που γράφτηκαν σε ένα αστικό μπαλκόνι
με το μπλε του ουρανού
να με συνθλίβει καθώς ψηλώνω
και ψηλώνω γρήγορα
γιατί κι εγώ καμμένα γεμιστά τρώω
με αποξηραμένο βασιλικό
γιατί η γλάστρα μαράθηκε.
Αναλαμβάνω ευθύνη
για την ανευθυνότητα μου
στη θέση του βασιλικού
φύτεψα ένα αβοκάντο να ψηλώσουμε μαζί
και να επιβλέπουμε
τον κάδο ανακύκλωσης συμπληρώνοντας ποινικό μητρώο
σε όποιον παρατήσει εκεί την καρδιά του
Fuga
Ηρωική έξοδος από κάθε αίσθηση ταυτότητας και σκοπού
σκουπίζοντας διακριτικά τις μύξες μου
μεγάλη κοπέλα πια
δύο τρένα
ένα λεωφορείο
μια πτήση
και κάμποσος πόνος στους ώμους μετά
απομακρύνομαι από την κοιλάδα του Νέκαρ και των γοτθικών ξωτικών
που χαμογελούν κρατώντας πρέτσελ αντί ραβδιών
Moin ahoi hallo και bis dann
σας βάζω όλα στο μπουκαλάκι των στιγμών μου και σας κλείνω γερά
Από τη δύση έως την ανατολή
και από τη δέλτα ως την όμικρον
ακόμα δεν έμαθα να λέω αντίο σε όσους αγκαλιάζουν σφιχτά
και να κλείνω το φούρνο στην ώρα του
μεγάλη κοπέλα πια
Υπεκφυγή μεταπηδώντας σε άλλες τονικότητες
Fuga μεταμοντερνισμού
για να ξυπνήσει ο κύριος στο κοινό
που ροχαλίζει ήδη από το δεύτερο μέρος Τέλεια αυθεντική πτώση
στο κενό
Ακόμα με ψάχνουν κάτω από το πόντιουμ
αναζητώντας σκυμμένη το σκοπό και τις τσαλακωμένες ισημερίες
Ναυσικά Στεφανίδου
