Στην αρχή αυτής της χρονιάς, ένας καταστρεπτικός σεισμός σημειώθηκε στο Σίσακ της Κροατίας, ο οποίος οδήγησε σε μεταβολές κτιρίων και φύσης. Ρωγμές παρουσιάστηκαν σε κτίρια και λακκούβες στο έδαφος. Εκτός από το περιβάλλον, ο σεισμός επηρέασε και τους ανθρώπους.
Οι άνθρωποι παρουσίασαν Τραύμα, αλλά επιπροσθέτως μια μεγαλύτερη επίγνωση του ανήκειν στην πόλη ως χώρο και κοινότητα. Από αισθητικής απόψεως, αυτές οι ρωγμές και οι λακκούβες μπορούν να είναι δημιουργικές. Μπορούν να συμβάλουν ως καταλύτες για την αισθητική διαχείριση του τραύματος, αλλά ακόμα μπορεί να εκληφθούν ως σύμβολα του ενδεχόμενου της αντίστασης, της ανάπτυξης, της αμοιβαίας επικοινωνίας, της αλληλεγγύης και της ενσυναίσθησης.
Την ίδια χρονιά, ένας σεισμός ίδιου βεληνεκούς συνέβη στη Λάρισα, με την πόλη να υφίσταται λιγότερο ποσοστό ζημιάς. Στο πλαίσιο της αλληλεγγύης, οι εκδόσεις Θράκα ένωσαν τις δυνάμεις τους στη διεθνή καλλιτεχνική πρωτοβουλία, μαζί με την γκαλερί Striegl της πόλης Σίσακ, το κροατικό περιοδικό “Tema”, το σερβικό περιοδικό “Libartes”, και το περιοδικό “Okno” από τη Βόρεια Μακεδονία.
Ένα από τα αποτελέσματα του έργου είναι μια πολυφωνική, πολυμεσική καλλιτεχνική έκθεση στην γκαλερί Striegl, με διεθνή συμμετοχή, επιμελημένη από την Άλμα Τράουμπερ.
Η έκθεση ενώνει φωτογραφίες του Κροάτη φωτογράφου Dorijan Šipuš με κείμενα γραμμένα από τους: Μάρια Ντεγιάνοβιτς (Κροατία), Ίβα Νταμιανόφσκι (Βόρεια Μακεδονία), Alen Brlek (Κροατία), Τιχάνα Ρακοτσεβιτς (Μαυροβούνιο), Χρήστος Αρμάντο Γκέζος (Ελλάδα), Ινές Κοστούριν (Κροατία), and Μπράνκα Σελακόβιτς (Σερβία).
Η έκθεση φέρνει οπτικό και λεκτικό έργο ως ανταπόκριση στον σεισμό -νοούμενο κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ο σχεδιασμός της έκθεσης υπογράφεται από τον διεθνούς φήμης γραφίστα του Σίσεκ, τον Σβεν Σόριτς.
Το έργο έλαβε χώρα με την υποστήριξη της πόλης του Σίσεκ και του υπουργείου πολιτισμού και μέσων επικοινωνίας της δημοκρατίας της Κροατίας.