ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ  –  ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ : ΠΑΝΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ 2021

ΑΜΗΤΟΣ

 

Δεν ξενυχτάω όσο θέλω αν και χρειάζεται.

Παράταιρα τα καλοκαίρια, ψεύτικοι χρόνοι

ζήσε φθινόπωρο χειμώνα και την άνοιξη

το θέρος είναι εκδίκηση, στεγνώνει η φύση

σφάζουν με το δρεπάνι τα σπαρτά και είναι τέχνη

συνθλίβουν ρώγες σε μια στροφιλιά κι είναι χαρά

τεράστια καρπούζια ζέπελιν και είναι αφοπλισμός

ο τρελός του χωριού πλένει το δρόμο και είναι λύτρωση

 

Δεν ξενυχτάω όσο θέλω αν και χρειάζεται.

Σε στάσιμη ηλικία βρωμίζουν τα δωμάτια

νοτισμένα στα χνώτα της συνήθειας

συγκαταβατικά κι απρόθυμα ντουβάρια

αλκοολικοί σοβάδες, τριμμένος πάγος.

Στριγκλίζουν τιρμπουσόν βαθιά στο στρώμα

ένας φακίρης ανανεώνει πόνους με κραυγές

Λείπουν οι γείτονες, αγκομαχεί ο οργασμός του

σπάζει τα τζάμια, κόβει τα δέντρα από τη ρίζα

κόκκινη σκόνη μοχθηρή αναστήθηκε

χρόνους αργότερα τρελή θα κατακάτσει

 

Δεν ξενυχτάω όσο θέλω αν και χρειάζεται.

Ληστές είν’ οι λυγμοί και συμμορίτες

μας πνίγει ζούγκλα ερωτική παμφάγα

αδιάγνωστα πεθαίνουν μέσα της ζευγάρια

θαμμένα στην υποεκτίμηση

λαμπρά υπερεκτιμημένοι οι σταυροί τους

μα σπάνια θ΄ ακούσεις για Οσίες και Αγίους

 

Δεν ξενυχτάω όσο θέλω αν και χρειάζεται.

όταν το νύχι σου σκαλώνει στο φουλάρι

πέλμα ευγενικό απλώνεις πάνω μου

κι απόψε η σάρκα σου λεπίδι

γράφει στο δέρμα μου αποκάμνω

ξημέρωμα γυμνός κρυώνω

ξημέρωμα τα ίχνη σου αιμορραγώ.

 

Δεν ξενυχτάω όσο θέλω αν και χρειάζεται.

Αντίδωρο σαν έφυγα έναν χειμώνα γκρίζο

για απόκρυφη θητεία σε ξένη λεγεώνα

Χωρίζαμε τον κόσμο κατ’ εικόνα

τα σχέδια μαθαίναμε την τελευταία στιγμή

Οι πρωινές εκκαθαρίσεις μας συνέπαιρναν

κι όλο κινούσαμε αφέγγαροι τις νύχτες

Πάντα επιστρέφαμε τ’ ανύπαρκτο ξημέρωμα

μα εφημερίδες αποφεύγαμε να πάρουμε

Απαγορεύεται η ανάγνωση κι αναφορές στο μακελειό

 

Δεν ξενυχτάω όσο πρέπει αν και χρειάζεται.

Τώρα βοήθειες υπάρχουνε στον κόσμο

διανυκτερεύουν φίλοι, πενταψήφιες γραμμές

φτηνά τα πάντα κι η υποστήριξη σπουδαία

ωραία νέα φιλικές οι πρακτικές’ όμως πατέρα

δεν έχω σήμα τελείωσαν τα data και το χρήμα

φλερτάρει με το χρόνο μας γαλάζιος θάνατος

σκορπίζουμε οι άνθρωποι στο σύμπαν

μοιάζομε σύννεφα σταυρόλεξα

ζεστός ο αγέρας θα μας λύσει