(Εναλλακτικές Εκδόσεις 2018)

ΛΟΓΟΣ Α΄ – Ο
Άθλος

Αυτή
η πόλη καλά κρατεί.

Είναι
βαρύ το χώμα,

που
σκεπάζουν οι αιώνες.

Είναι
το χρονικό της κιβωτός,

φέρει
τα ιερά και τα όσια.

Μ’
αυτά τα λάβαρα

ζωντάνεψαν
οι μνήμες,

έλαβαν
σάρκα και οστά,

έγιναν
η φρουρά της.

Κι
ο πόλεμος που έφτασε

προ
των πυλών,

μ’
αυτά εδώ τα λάβαρα,

το
φόβο που έσπειρε, θα θερίσει.

Κι
ας λαβωθήκαμε

επάνω
στις επάλξεις,

εμείς
που δοκιμάσαμε την πίστη μας,

μάρτυρες
και ήρωες

οι
πιο πιστοί απ’ τους πιστούς •

γράψαμε
στα σκουτάρια

τ’
όνομά μας.

Αυτός
ήταν ο άθλος.

Κι
ας περιμέναμε


έτη πολλά,

με
υπομονή και καρτερία.

Κι
ας περιμέναμε


έτη πολλά,

αυτή
η πόλη θα αντέξει

άλλη
μια πολιορκία!

ΛΟΓΟΣ Γ΄ –
Χειρόγραφο θ΄ : Τοιχογραφία

Με φως γεννήθηκα

σ’ έναν κόσμο που πενθεί.

Και θάνατο στο θάνατο,

έψαλλα τα Πάθη των λαών.

Με πένθος ανέβηκα

στου ναού τη σκαλωσιά

και με τους λύχνους

του αιώνιού μας κόσμου,

ζωγράφισα το Θείο Δράμα.

Με φως εποίησα

σ’ έναν κόσμο που πενθεί.

Και θάνατο στο θάνατο,

στην Πύλη την ξυλόγλυπτη,

που ωραία άνθιζε η άμπελος,

φύλαξα τάματα ασημένια.

Κι έψαλλα μ’ ολάκερο το φως,

μ’ ολάκερο τροπάριο –

τούτος εδώ ο
θάνατος

θα νικηθεί με
γέννα!