Τα
τείχη της πόλης

Έχει
περάσει πάνω από ένας αιώνας από τότε
που η Βαλένθια κατεδάφισε τα τείχη της
και για τους εναπομείναντες της πύργους
υπάρχουν ώρες επισκεπτηρίου. Τώρα η
πόλη αμύνεται επιτιθέμενη. Τόσο περήφανη
και παραγνωρισμένη, λέει πως μια μέρα,
με πεινασμένες γειτονιές, έλυσε τη ζώνη
της. Από τότε, έχει καταπιεί πόλεις, έχει
αποξηράνει τις όχθες ενός ποταμού και
έχει επεκταθεί με μορφή φούσκας, γινόμενη
μια γούρνα που τηγανίζει το έδαφος και
το επιχρυσώνει. Αρέσει ή όχι, είναι
ακόρεστη. Και καθώς τρώει, μερικές φορές
τυχαίνει σταματώντας στιγμιαία, να
τοποθετεί ένα χέρι στο στέρνο της και
να ρεύεται ανθρώπους.

Είναι
ένα κρύο Κυριακάτικο πρωινό στους
βάλτους του
El
Clot1.
Το γκέτο κοιμάται. Ένα θαλασσινό αεράκι
φτάνει πηδώντας πάνω από την πρώτη
συστοιχία σπιτιών, μετασχηματίζοντας
κάθε ριπή σε σύννεφο σκόνης. Κάτω από
τα σκουπίδια φανερώνουμε ένα λιθόστρωτο
μιας άλλης εποχής ή άλλης πόλης. Σε
παρακείμενο κτήριο, εμφανίζεται ένα
κεφάλι από το μπαλκόνι του πρώτου ορόφου,
ρωτώντας «φίλε μου τι κάνεις εδώ;». Πέντε
τσιγγάνοι πλησίαζουν το πεζοδρόμιο. Τα
παιδιά τους έχοντας ήδη διατρέξει, για
λίγο, το σκουπιδότοπο, κραδαίνουν σκούπες
και τσουγκράνες μεγαλύτερες από το μπόι
τους. «Πρόσεχε με αυτόν, είναι ο μεγαλύτερος
εγκληματίας από όλους» είπε ο
Tomás,
και στην άκρη του δαχτύλου βρισκόταν
ένα αγόρι με μαύρα μαλλιά. Ένα άλλο αγόρι
έρχεται τρέχοντας προς το μέρος μας, ο
Edu, και μέσα στο βρώμικο, καφετί του χέρι
βαστάει μια μπάλα του τένις, αφοπλιστικά
κίτρινη. Μας τη δείχνει σιωπηλός, σαν
να ήταν ζωντανή. Συμβαίνει να υπάρχει
δίπλα στο σκουπιδότοπο ένα αθλητικό
κέντρο. Τα τέσσερα γήπεδα τένις του και
τα δύο γήπεδα του μπάντμιγκτον
περιβάλλονται από έναν τοίχο ένα μέτρο
ψηλό με ένα μεταλλικό φράχτη από πάνω
του. Μόνο η πλευρά που κοιτάζει στο
σκουπιδότοπο είναι κρυμμένη και από
ένα πράσινο προστατευτικό δίχτυ για
κήπους. Εάν πλησιάσεις και κοιτάξεις
πάνω από τον τοίχο, εκεί όπου το δίχτυ
δεν είναι σφιχτό, μπορείς μέσα από τις
τρύπες να δεις κορίτσια στην ηλικία του
Edu,
να μαθαίνουν τένις. Έτσι, από καιρό σε
καιρό, απαστράπτουσες μπάλες εμφανίζονται
στο σκουπιδότοπο σα θαύματα, που ποτέ
κανένας δεν τις αναζητά, καθώς γίνονται
αντιληπτές ωσάν να έχουν πέσει σε κάποιο
μακρινό μέρος, με απόσταση εφτά μέρες
και εφτά νύχτες.

1
El
Clot,
η τρύπα στην αργκό της Βαλένθιας. Μια
υποβαθμισμένη περιοχή κοντά στη θάλασσα
κατοικημένη κυρίως από Ρομά.