 |
| “Vibrant Santorini”, by Victor Shvaiko |
ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ
Αρχαία ψηφιδωτά
πάνω σε δρόμους που κατανοούν
των ναυτικών τα βήματα
Λωρίδες του θείου κίτρινες
Πράσινες του χαλκού
Κι η υγρασία να κλέβει
πρίσματα χρωμάτων
στο ηλιοβασίλεμα
Άγριος και παράξενος τόπος,
και η οργή του ηφαιστείου αγρυπνά.
Το βλέμμα μου δεν αντέχει την ομορφιά
Μετεωρίζεται
στα κάθετα γκρέμια της καλντέρας
και στις βουκαμβίλιες που ερωτοτροπούν
με των σπιτιών τη σεπτή επιφάνεια
Οι ταξιδιώτες, όπως πάντα αποχωρούν.
όμως εδώ θα παραμένει:
Η πέτρα
Το φως
Το αλάτι
Η κλειστή μοναξιά
και μια σκοτεινή
πολύ σκοτεινή
και απύθμενη θάλασσα
ΑΡΩΜΑΤΑ ΖΩΗΣ
Έκρυψα τη ζωή μου
Μέσα σε βαθιές αναπνοές
Αντίκρυ στον άνεμο
Που φύσαγε από τη θάλασσα
Με όλα τ’ αρώματά του.
ΤΟ ΑΓΡΙΟΛΟΥΛΟΥΔΟ
Πίστεψα πως έχει
πολλούς ορίζοντες η ζωή
Κι έτρεχα να φέρω πρώτος
το αγριολούλουδο που ζήτησες
Ακόμη και τώρα
βλέπω τη σκιά
κάτω απ’ τα βλέφαρά σου
Την αγαπημένη σου μορφή
Ποια χέρια άραγε μπορούν να χαράξουν
τη μοναξιά των κοραλλιών;
Ποιοι άνεμοι ικέτες σβήνουν τη μορφή σου;
Κι εκείνο το δώρο
που ποτές δε δέχτηκες…
