ΑΠΟΡΡΙΨΗ
«Σκότωσέ με ή δέξου με όπως είμαι. Καταραμένος θα είμαι αν αλλάξω ποτέ».
Marquis de Sade
Σε ένα όνειρο που μου παρουσιάστηκε, ήταν η νύχτα των νυχτών και ήμουν ένας ακόλαστος στην κόλαση. Είχα ξεπεράσει τους δαίμονες, γελούσα καλύτερα από τον Τελευταίο και το όνομά μου ήταν «Πολύφημος Κανένας». Ήρθε και υποκλίθηκε στην αφεντιά μου ο Μπατάιγ, ξεδιπλώνοντας τα θεσπέσια σκοτεινά φτερά του και μου ζήτησε το καλύτερο ναρκωτικό της ζωής και του θανάτου, που μόνο εγώ είχα, γιατί μόνο εγώ ήξερα πως να το φτιάχνω. «Φέρε μου μωρό μου τον Απολλιναίρ» του απάντησα κι εκείνος έβαλε τα κλάματα. Ξύπνησα, έβαλα να πιω ένα ουίσκι, τον άκουγα ακόμα να πλαντάζει, σχεδόν. Τώρα ήμουν πάλι ευάλωτος και ένιωσα άσχημα για την συμπεριφορά μου. Ήταν μονάχα ένα όνειρο, είπα για να με παρηγορήσω και έπιασα τον Απολλιναίρ, να περάσω την ώρα μου.
