Κανένας δεν κλέβει βιβλία. Ο τελευταίος που έκλεβε βιβλία, ο
Κωστής Παπαγιώργης, έχει πεθάνει. Όχι μόνο δεν κλέβει κανείς βιβλία, αλλά και
να του τα χαρίσεις, να του τα δώσεις χέρι με χέρι πάλι δεν ξέρει τι να τα
κάνει. Έχουμε βρει βιβλία με αφιερώσεις στο Μοναστηράκι και σε όλα τα στέκια
που πουλάν βιβλία από δεύτερο χέρι και βιβλία με το κιλό: συνήθως οι δέκτες των
αφιερώσεων δεν μπαίνουν καν στον κόπο να σκίσουν την αφιερωματική σελίδα, και
τα πουλάνε στον πρώτο αποδέκτη. Είναι γνωστό πως ο Μισέλ Φάις, όταν κρατούσε
στήλη κριτικής βιβλίου σε ημερήσια εφημερίδα, «έσπρωχνε» τα βιβλία που του
αποστέλλονταν σε γνωστόremainders της Σόλωνος.
Γιατί λοιπόν, φίλοι ποιητές και νέοι λογοτέχνες μου
αποστέλλετε τα βιβλία σας με σήμανση συστημένου από τα ΕΛΤΑ, ή με κούριερ; Από
φόβο μήπως σας κλέψουν τον περίφημο δημιουργικό σας κόπο; Ναι, δεν υπολογίζετε
τον δικό μου κόπο του αναγνώστη: πρέπει να βγω με καύσωνα καλή ώρα, να διασχίσω
τη μισή Λάρισα μέχρι το ταχυδρομείο, να περιμένω στην ουρά σε μια αίθουσα με
ανύπαρκτο κλιματισμό κάνα μισάωρο, κι αν έχω την τύχη και δεν λιποθυμήσω, να
παραλάβω ιδίας χείρας, το τελευταίο σας αριστούργημα. Σκεφθείτε επίσης τον
κίνδυνο στον οποίο με υποβάλετε, ηλικιωμένο άνθρωπο, να μην θυμάμαι πώς να
γυρίσω σπίτι μετά από μπόλικα τσίπουρα, γιατί σκέφτηκα να πω ένα γεια σε δύο
φίλους, αφού βγήκα που βγήκα στο κέντρο. Με απλό ταχυδρομείο να στέλνετε λοιπόν
τα βιβλία σας από δω και πέρα, κι αν χαθούν δεν έγινε και τίποτα εδώ που τα
λέμε…