 |
|
| “Draped Nude”, Henri Matisse (1936) |
Πύρρων ο Ύστερος
« τα ερωτιάρικα »
α΄
διαβήτης μόλις ανοιχτός
είκοσι μοίρες και πέντε το πολύ
κείμαι στο στρώμα γυμνός και καψερός
( το κάπως αεράκι δροσερό σιγοντάρει
τον βάρβαρο των όρχεων στεναγμό )
την προφητεία σου προσμένω
λες κι είμαι οιωνός
β΄
ξέρεις να με φτιάχνεις
και να μ’ αφήνεις στα κρύα του λουτρού
(επίσης ξέρεις)
μωρό μου
πόσο θ’ αντέξεις;
αφού πυρίμαχος εγώ ζω
γ΄
όσο πεθαίνω εσύ ζεις
όταν όμως το καταλάβεις θα ’ναι αργά
γιατί εγώ θα ’μια πια νεκρός
κι εσύ
κάτι σαν ευτυχισμένη
δ΄
βάλθηκες ανήμερα πρωκτού
να μου κουρδίσεις τα μυαλά
σώνει και ντε να με διδάξεις
και να με φέρεις στα συγκαλά
στην υφαρπαγή σου γω δεν συναινώ
και τελευταία σου φορά στο τραγουδώ:
άλλο μια σουίτα στο πιάνο
μωρό μου
κι άλλο στο ξενοδοχείο
ε΄
άλυτα φιλιά
κολύμπι στα ρηχά
δεν έχουν μέσα τους ούτ’ ένα ποίημα
στ΄
ολόνυχτα σε γλείφω σα παστέλι
γεμάτο μέλι με ταχίνι
(όπως καταλαβαίνεις)
δεν κοιμάμαι
ζ΄
με της παλάμης την ανάστροφη
σφουγγίζω κόκκινο κρασί
όχι πολύ
όσο στα χείλη σου
αν σε φιλούσα
θα όριζε σπονδη
η΄
της Ε
αλήθεια στο λέω
διαπίστωνα χθες
πως όλο και πιότερο
η ποίηση σε ομορφαίνει,
έστω και μια συλλαβή να σ’ αρέσει
γιατί μονομιάς θα στο πω
αδυσωπητασεποθώ
θ΄
το ηλιοτρόπιο το στήθος σου
ήλιο με κάνει και μένα
ι΄
να σουνα πεζοδρόμιο
να παραπατούσα
ια΄
(ασκήσεις χωρισμού)
από σήμερα
μοιράζουμε το κρεβάτι,
στα δύο.
ως τώρα πλάγιαζα στην άκρη
κι άπλωνες εσύ κορμί
