ΜΙΚΡΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ του Κωνσταντίνου Μελισσά
Μπήκα στον κόλπο σου γοργά σαν κυπρίνος
Όχι δεν είμαι ο άγιος των Χριστουγέννων κρίνος
Ούτε «αυτός» ούτε και «εκείνος»
αλλά το αιμοβόρικο, φθηνό σου κτήνος
που τη σάρκα και το πνεύμα σου θέλει να σκυλεύει
χωρίς στιγμή να διστάζει ή να λαθεύει.
Ένας
επιβάτης δίχως εισιτήριο
σε αεροδρόμιο χωρίς διαβατήριο
δίχως
εισπράκτορα να με ψέξει
χωρίς σημείο ελέγχου να με διαφεντέψει.
Το σχέδιο ζωής διαρκώς ανοικτό,
θα ‘θελα να ‘ξερα ποιο είναι αυτό;
Ταξίδια οι φίλοι, τα φιλμ τα νουάρ
κι η Φώφη να λέει «στο καλό Βικτουάρ».
Οι μέρες περνούν, βδομάδες τα χρόνια,
όλα τους σαν καλοπλυμένα σεντόνια
δεν γνωρίζω τι ψάχνω ούτε που θα το βρω
μάλλον θα πρέπει να καλέσω τον Ψ-ιατρό.
Δίχως ειρμό ταξιδεύουν οι σκέψεις
που ίσως εσύ μπορείς να προβλέψεις.
Μακάρι να ‘ξερα που με πάει ο νους.
Σε νέους κόσμους, μακρινούς, κοντινούς;
