εκδ. μικρή άρκτος
ΤΟ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΜΟΥ ΤΡΥΓΟΝΙ
Ούτε η βροχή, ούτε το χιόνι.
Μόνο ένα μικροσκοπικό σκάγι στο στήθος.
Με τρομάζει που ξέρουμε ν’ ακυρώνουμε θαύματα
με ελάχιστα μέσα.
Λίγο σημάδι,
λίγο μέταλλο,
και το αίμα βγαίνει για να δει τι συμβαίνει.
Το αίμα πάντα απορεί. Αλλιώς δε θα ήμασταν τίποτα.
Κι επειδή είμαστε κάτι, μαδάμε πτήσεις αδέξια.
Ίσως καταστρέφουμε εαυτούς και αλλήλους
για να σώσουμε τον Θεό.
Σαν να σπας ένα παιχνίδι λίγο πριν χαλάσει από μόνο του.
Ο κατασκευαστής
δεν φέρνει ουδεμίαν ευθύνη.
Ανάμεσα σε ειρωνεία και κυνισμό,
όλο και κάποιος θα χάνει τον δρόμο του.
Σαν να λέμε:το μαράζι με το δισάκι του .
| Δεν θέλω να συνεχίσω |
Τα θερμά μου συγχαρητήρια
σ’ όλους τους κυνηγούς.