Πεζές Πυροβασίες
Παυσίλυπο – Κωνσταντίνος Χ. Λουκόπουλος
Παυσίλυπο
Έπειτα από μια αδιανόητα σύντομη περίοδο 'παρηγορητικών' θεραπειών, στην οποία αισθάνονταν κι οι δυο κάπως σαν να προσγειώθηκαν με ένα πατίνι στο μέσο ενός...
Φεύγοντας, μην κοιτάξεις πίσω – Δέσποινα Μοίρου
Φεύγοντας, μην κοιτάξεις πίσω
Μόλις είχα αποφοιτήσει, όταν αποφάσισα να συνδυάσω πρακτική άσκηση και καλοκαιρινές διακοπές. Με φανταζόμουν να κολυμπάω στα γαλαζοπράσινα νερά του Ιονίου,...
16.11.2004. Γράφει η Δήμητρα Πλουσίου
16.11.2004
Η ημέρα ήταν Τρίτη. Πήγα στο σχολείο κανονικά. Έχασα και μια ώρα μάθημα γιατί κάναμε την τελική πρόβα με τη φιλόλογο για την γιορτή...
Το πέρασμα. Ένα διήγημα της Δέσποινας Τόβα
Το πέρασμα
Στέκεται μπροστά στον καθρέφτη παρατηρώντας το σώμα του. Επικεντρώνει το βλέμμα στις παλάμες κι ανοιγοκλείνει αργά τα δάχτυλα. Δεν του φαίνεται καθόλου περίεργο...
Τρια μικρά πεζά – Αριστοτέλης Πιττάρης
1.Παλάσιο
Και όταν άρχισαν να καταρρέουν όλα τα ζωτικά όργανα, εγώ περπατούσα αμέριμνος στο Παλάσιο, μόλις που είχα εντοπίσει ένα παγώνι ανάμεσα σε πέντε...
Τα παράπονα του σταυλίτη. Ένα διήγημα του Κωνσταντίνου Κ. Χατούπη
Τα παράπονα τού σταβλίτη
Ο Ταρατάλλας είν’ ένας απ’ τους εκατοντάδες χιλιάδες ιπποκόμους τής αχανούς αυτοκρατορίας μας. Θ’ αναρωτηθεί κάποιος γιατί υπάρχουν τόσοι πολλοί...
Απεργία πείνας. Ένα διήγημα του Κωνσταντίνου Κ. Χατούπη
Απεργία πείνας
Τις τελευταίες δεκαετίες το ενδιαφέρον για πάσα μορφή διαμαρτυρίας ή πρόκλησης αισθημάτων ενοχής σ’ άλλους με σκοπό την απαίτηση και κυρίως την επίτευξη...
Ιππόκαμπος, ο πλαστικός. Ένα διήγημα του Αβραάμ Ιντζεβίδη
Ιππόκαμπος, ο πλαστικός.
Ικανός αριθμός γεγονότων μου προκαλούν ενόχληση. Δόξα τον Θεό δεν μπορώ να παραπονεθώ για αυτό. Ωστόσο, υπάρχει το διακριτό εκείνο υποσύνολο καταστάσεων...
Block 88 – Ένα διήγημα της Βάσως Χόντου
ΜΠΛΟΚ 88
Το μεγάλο στρογγυλό ρολόι με τον πλαστικοποιημένο κινέζικο κήπο, αυτόν με τους βράχους, τα τρεχούμενα νερά, την τοξωτή γέφυρα, τα χρυσόψαρα, τις ανθισμένες...
Στο καπηλειό- ένα διήγημα του Κώστα Λίχνου
Στο καπηλειό
Με τα πολλά και τα λίγα, έφτασα να χρωστάω εκατό δραχμές και βάλε. Το πόσα έχω αρπάξει απ’ τη φουκαριάρα τη μάνα μου...