—
Olivier Barbarant
ποιήματα
(Μετάφραση: Άντυ Δημητριάδου)
—-
Δοκιμές φωνής κόντρα στον άνεμο
Μπορεί να συμβεί σε
ένα μπιστρό, στην αποβάθρα ενός σταθμού,
σχεδόν οπουδήποτε:
φαίνεται τότε
πως το φως ξεχωρίζει
στα δυο, ίσα που
διακρίνεις τους
κόμπους της ύφανσης,
αφού όλα βαθαίνουν
στην απουσία,
λείπει ένα σχεδόν
τίποτα που όλα τα διαψεύδει, ακόμα κι αν δεν θες
να πιστέψεις στα
φαντάσματα, να υπερασπιστείς τον εαυτό σου, αυτό επιμένει,
ό,τι μπορεί κάποιος
να αγγίξει, δεν μοιάζει παρά με την αντικατάσταση
εκείνου που είναι
ολοφάνερο ότι δεν θα δούμε ποτέ.
Elliott Erwitt |
Μια ζωή
Θα είχε τον χρόνο να
ξεφυλλίζει αναμνήσεις; Βρισκόταν
μπροστά, μόλις και μετά βίας
στραμμένη στο παρελθόν`
θα υπήρχε τότε η μυρωδιά αχυρώνα και κουζίνας στην αγροικία,
ψωμιά βουτηγμένα στο λάδι του καλοκαιριού των βουνών της
Λυών,
χοροεσπερίδες, καφενεία στη Ντιζόν πνιγμένα στα τσιγάρα
βραδιές ανάγνωσης στο οικοτροφείο, ένα κρυφό φως κάτω από τα
σεντόνια,
ένα θλιβερό ραντεβού στην Ελβετία, όταν μόνη και ανήλικη
είχε προσπαθήσει ανεπιτυχώς να εγκαταλείψει – η λευκή αυγή στην Καμπανία,
όλα τα χρώματα της γης που εξερεύνησε με μια γεύση εκδίκησης
για ταξίδια,
ο θάνατος του αδελφού στο κάτω μέρος μιας χαράδρας, η
συνηθισμένη θλίψη γι΄αυτούς που χάνονται:
γονείς, παλιοί φίλοι, ο σύζυγος
τόσο καταλαγιασμένη, ώστε είναι δύσκολο να φανερωθεί έστω
για μια φορά, έπειτα τελευταία εικόνα
μακριά, ανάμεσα από ματόκλαδα ψημένα από αλάτι και ήλιο, στο φόντο η θάλασσα να
τρεμοπαίζει
πάντα, είμαι σίγουρος, η εικόνα ενός παιδιού.
Arthur Gerlach |
Επιτάφιες ελεγείες
Απόσπασμα
( σελ. 9-18 )
Το τραγούδι της Porte Saint- Martin
Δωμάτια κενά
Πολυθρόνες, όπου
κοιμούνται φαντάσματα
αναμνήσεις
αναπαύονται
Δεν είναι δυνατόν να
μην έχει τίποτα αλλάξει
Η κανάτα με το νερό
ακόμα στο τραπέζι της κουζίνας
Εφημερίδες ανάκατες
στην θήκη των περιοδικών
Όλα με κοιτούν με
περιφρόνηση
Όλα συνωμοτούν για
την διεκδίκηση της ανυπαρξίας σου
Της αναχώρησής σου
που δεν μετράει τίποτα μπροστά
στην σκληρή απαξίωση
των πραγμάτων
Μάταια προσπάθησα να
γράψω για την μέρα που δεν έχει πια το δικαίωμα να ξαναγεννηθεί ούτε να απλώσει
το μπλάβο της χέρι στην άκρη των στεγών
Για τις τζαμαρίες στα
καφέ που δεν χρειάζονται πια, αφού η αντανάκλασή σου σταμάτησε να περνάει από
εκεί
Κι όμως, τα δυο
πέτρινα μαυροκίτρινα περάσματα που επιβλέπουν τις λεωφόρους,
δεν παύουν να παίζουν
με τις κλειδαριές
και κάθε λεπτό
διακόπτουν ή επιτρέπουν
πότε το τερατώδες
γλίστρημα της κυκλοφορίας
πότε τη ρυθμική
διασταύρωση της λάμψης των προβολέων
Κάθε κύμα ξεχύνει τον
γνωστό βρυχηθμό των κινητήρων ή το στρίγκλισμα των φρένων
Στα μισά του δρόμου
δύο βρώμικων αψίδων, το καπνοπωλείο ζει τη ζωή του
Πλήθη σχηματίζονται
για να διαλυθούν αργότερα
Μπροστά στο άνοιγμα
του μετρό, γίγαντες αφρικάνοι προσκαλούν τις γυναίκες να μπουν
σε ένα από τα πολλά
κομμωτήρια που φυτρώνουν σχεδόν παντού τριγύρω
Μια νύχτα φανταχτερή
από ροζ νέον καυχιέται για λέξεις παράλογες
Η κορυφή του Καντάλ,
Η Μπότα της Ιταλίας, Το συμπόσιο του Βοσπόρου
Να πιστεύεις ότι το
μόνο καταφύγιο
των δακρύων σου είναι
μια ασυνάρτητη γεωγραφία
Ο αδιάφορος ουρανός
όπου η νύχτα καίγεται
Το γρατσουνισμένο από
αυτοκίνητα βράδυ
Κυλούν τα ίδια ξανά
και ξανά
Ό, τι και να κάνω, το
παρόν χωρίς εσένα σέρνεται.
Πρώτη δημοσίευση: 10/1/14 – 10:02 π.μ
—
Olivier Barbarant (1966-)
Απόφοιτος της École normale
supérieure (Fontenay-Saint-Cloud), υφηγητής και διδάκτωρ Φιλολογίας. Ειδικός
στο έργο του Louis Aragon, έχει επιμεληθεί την έκδοση των ποιητικών απάντων του
στη συλλογή La Pléiade (εκδόσεις Gallimard). Είναι επίσης μέλος της συντακτικής
επιτροπής του περιοδικού Europe και μέλος της Ακαδημίας Mallarmé. Ποιητής που
εναλλάσσει βιβλία σε πεζό λόγο και βιβλία σε στίχους, έχει δημοσιεύσει όλα του
τα έργα στον εκδοτικό οίκο Champ Vallon• μεταξύ άλλων Douze lettres d‘amour au
soldat inconnu – Odes dérisoires et quelques autres un peu moins (που τιμήθηκε
με το βραβείο Tristan Tzara) – Temps mort, journal imprécis – Essais de voix
malgré le vent (βραβείο Ακαδημίας Mallarmé) – Je ne suis pas Victor Hugo. Η
επόμενη ποιητική του συλλογή, Élégies étranglées, θα κυκλοφορήσει τον
Φεβρουάριο του 2013.