ΧΙΙΙ
Τα ζάρια του Θεού
Δόξα είναι η δημιουργία
που έχει φορέσει τα καλά της
Τ’ άστρα που αλλάζουν δέρμα και προχωρούν
Τα κύματα με τ’ αλευρωμένα χέρια
στο ζυμάρι της μέρας
Τα δακρυσμένα γόνατα
των πεσμένων φραγμάτων
Οι καλοί άνθρωποι που συντρίβονται
μα δεν χάνουν
Οι κουκέτες του φεγγαριού και τα νιάτα
υπέροχα στριμωγμένα στη γαλαρία του έρωτα
Το φως που περιμένει στην εκκίνηση της γλώσσας
της ανάρρωσης, της απλότητας και της ηδονής
Αυτός ο αρχέγονος κόσμος του μέλλοντος
Αυτός είναι ο κόσμος μου
