1.-
Όταν η ταχύτητα των
πραγμάτων ξεπεράσει εκείνη του ποιήματος τότε το ποίημα πρέπει να
κονιορτοποιηθεί στον ουρανό και να επανασυγκολληθεί στην γη από τα μόρια ενός
χρυσού μετεωρίτη.
Αυτόν τον χρυσό
μετεωρίτη δεν θα φυλάξω ποτέ στη θυρίδα των μεταμελειών μου
γιατί είμαι
άνθρωπος που όταν κρίνει κρίνεται και όταν κρίνεται
πλέκει στον
αργαλειό του όλον τον μαζοχιστικό ρουχισμό των θιασωτών της Νύχτας της
Σύγκρουσης της Αντίφασης και της Ρήξης
και δανείζει στην
σαδιστική καμαρίλα των Αστών μπόλικο ΄Αμωμο Ασπιλο και
΄Αχραντο Ερεβος.
2.-
Το πυκνό πλήθος που μηρυκάζει τη δυσθυμία του
παραληρεί στις πλατιές διαβάσεις των πόλεων
εκλιπαρώντας προστασία από τις δυνάμεις του Κακού
από τις δυνάμεις του Κακού εκλιπαρώντας
την προστασία του Καλού
από τις δυνάμεις του Καλού εκλιπαρώντας
την προστασία του Κακού
Οι γυναίκες που μηρυκάζουν τον αυτοερωτισμό τους
μπρος στους καθρέφτες και στα πιατικά τους στρίβουν
το σέρτικο τσιγάρο του μυαλού τους για ν΄ αντέξουν την
δυσανεξία και την ανορεξία στις ορέξεις του οικιακού βίου
του βρώσιμου βίου που παραπαίει στην κουζίνα
στην κουζίνα του Καλού και του Κακού
στην κουζίνα του Κακού και του Καλού
Οι άνδρες που μηρυκάζουν την αυτοεκτίμησή τους
με φθηνές κολόνιες σε φθηνά κουρεία λογαριάζουν
και ξαναλογαριάζουν κέρδη και ζημίες και αφηνιάζουν
καθώς σαν στρωμένες κουρελούδες στο δάπεδο
της φρίκης παίζουν χοντρά τα ρέστα τους στο πόκερ
στο πόκερ του Κακού και του Καλού
στο πόκερ του Καλού και του Κακού
Οι ποιητές που μηρυκάζουν τη φαντασία τους στο χαρτί
πιάνουν και ξαναπιάνουν τα όνειρά τους από το μανίκι της
δυστυχίας τους και τα σέρνουν μέχρι το πρώτο ακρογιάλι
για να τα λούσουν με θαλασσινό νερό και μπόλικο κρασί
χορεύοντας στα υγρά δάση και τις γλίσχρες ρεματιές
στα δάση και τις ρεματιές του
Καλού και του Κακού
στα δάση και τις ρεματιές του Κακού και
του Καλού
τον άσεμνο χορό χορεύοντας του Καλού και του Κακού
