Ο Νίκος Βουτυρόπουλος γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα.
Σπούδασε αρχαιολογία στην Αθήνα και στο Tubingen της Γερμανίας. Έχει
δημοσιεύσει μελέτες πάνω στη θρησκεία της προϊστορίας και στην καταγωγή του
πολέμου. Έχει μεταφράσει γερμανούς και κεντροευρωπαίους λογοτέχνες.

Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ

(2013)

Η
ίδια όψη των πραγμάτων
, Φαρφουλάς

(2012)

Λέξεις
για τη Φαίδρα
, Ενδυμίων

(2011)

Μονοί
λόγοι
, Ενδυμίων

(2011)

Στίχοι
της νύχτας
, Σαιξπηρικόν

(2010)

Τραγούδι
χωρίς λόγια
, Σαιξπηρικόν

(2008)

Εκμυστηρεύσεις,
Οδός Πανός

(2008)

Το
φεγγάρι πίσω από ψέματα
, Οδός Πανός

III

Στην Ευαγγελία


Νέκυιες λέξεις στης αυγής το συνάντημα

όταν άδηλοι στόχοι οι φωνές μας.

Κι είναι μια οπτασία,

μωρό μου σαν χιόνι απέραντο,

την ώρα που λάμπει τ’ ανθόφως,

συμβαίνει τότε να ξυπνά

ξεχασμένο το αίμα.

Ας προκύψει λοιπόν το κοντινότερο βήμα!

Να υποφέρει η αφή σαν ηλιοτρόπιο

σκυμμένο από ένα φιλί.

Οι νότες ελπίδες

αγκαλιές στεναγμών,

όσο μας μοιράζεται ο έρωτας

χωρίς προθεσμία

στης τρικυμίας τα σύνορα.


VII

Ήσουν παιδί από γυαλί.

Του χειμώνα το αίμα

μάζευες σε μια κούπα

ριγμένη στο δρόμο

που μας στέρησε

κάθε ήρεμη αιτία.

Τώρα κοιτάς

σα σύννεφο έτοιμη

να επιτρέψεις

την τόλμη της βροχής

στην άνυδρη

αυλή της ζωής μου.

XI

ΠΩΣ Ν’ ΑΠΟΦΥΓΕΙΣ ΤΟ ΦΩΣ

Τίποτα δεν ταιριάζει

όταν τοίχοι χλωμοί

και προσκέφαλοι θόρυβοι

συνοδεύουν

τη μεγάλη μας στέρηση.

Τίποτα δε μας νοιάζει

όταν ρωτιόμαστε

αν κάτι αλλάζει,

όταν τις λέξεις τεντώνομε,

για να χωρέσουν

στις τυφλές μας συνήθειες.

Οι γκρίζες χορδές του επόμενου ορίζοντα

της πόλης οι κάθετοι δρόμοι

θα ορίσουν ξανά τα φιλιά μας;

Λες;