Νέα κυκλοφορία: «Οι μπολσεβίκοι δεν φοράνε νυχτικά (επιλογή ποιημάτων)», Ivana Maksić (Μτφ. Χρήστος Κολτσίδας)
Η Ivana Maksić, ποιήτρια, μεταφράστρια και δοκιμιογράφος, αποτελεί
ξεχωριστή περίπτωση στη λογοτεχνική σκηνή της σύγχρονης Σερβίας. Υπάρχει
ένας ισχυρός δεσμός ανάμεσα στον ποιητικό της λόγο και τις πολιτικές της
θέσεις, πράγμα για το οποίο η ίδια μιλά ανοιχτά και δημόσια, με ειλικρίνεια και
αυτογνωσία. Η κειμενική πολιτική [textual politics] που εφαρμόζει η Maksić
στην ποίηση διαπνέει τόσο τις μεταφράσεις της όσο και τη δοκιμιακή της
γραφή. Το ένστικτο της μεταφράστριας είναι εμφανές σε ορισμένα ποιήματα,
κάτι που γίνεται αντιληπτό στη δημιουργική αναζήτηση της «σωστής λέξης», και
σε γλωσσικές ιδιαιτερότητες, ήτοι: στη φιλοδοξία της συγγραφέως να είναι
διαρκώς ―όπως θα το έθετε η Rosi Braidotti― πολύγλωσση στην ίδια της τη
γλώσσα. Ως δοκιμιογράφος, η Maksić υιοθετεί μιαν εξωτερική οπτική. Είναι
συναρπαστικό να εξετάζει κανείς τα ποιήματά της υπό το πρίσμα των δοκιμίων
της, μιας και τα δύο εμφορούνται από μαρξιστικές και (οικο)φεμινιστικές θέσεις.
– Zorana Simić
Στοιχεία βιβλίου:
ISBN:978-618-5928-13-1
Αριθμός σελίδων:56
Διαστάσεις:20×13
Τιμή: 10,60
Έτος έκδοσης: 2025
Επιμέλεια: Βάγια Κάλφα
Είδος: Ποίηση
Δείγμα γραφής:
Δώσ’ μου ένα πλοίο για να κρατήσω ημερολόγιο πλοίου
είπε η ποιήτρια
που θα ’θελα να τιμήσω,
εκείνη που ήξερε πόσες καμαριέρες είχαν σκοτωθεί
πριν και την ίδια σπρώξει απ’ το κατάστρωμα
συγγραφέας στην προσπάθειά του να γράψει ένα ερωτικό μυθιστόρημα
που συνεχίζουν να το αναφέρουν αιώνες αργότερα
στις αφηγήσεις τους οι σύγχρονοί μου.
Βιογραφικό:
Η Ivana Maksić [Ίβανα Μάκσιτς] γεννήθηκε το 1984 στο Kragujevac (Γιουγκοσλαβία). Γράφει ποίηση, μικρά πεζά, δοκίμια και μεταφράζει από τα αγγλικά. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές O telo tvori me (Matica Srpska, 2011), Izvan komunikacije (Presing, 2013), La mia paura di essere schiava (Gilgamesh Edizioni, 2014⸳ μετάφραση: Fabio Barcellandi), και Kćeri, zar ne vidiš da gorim (Treći Trg, 2020), από τις οποίες η τελευταία ήταν υποψήφια για τα βραβεία Dušan Vasiljev και Vasko Popa το 2021, καθώς και το βιβλίο μικρών πεζών Vejavica (Nojzac, 2023). Κείμενά της έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες και συλλογικούς τόμους, και έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά στη Σερβία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ιταλικά, σλοβενικά και ελληνικά. Η Maksić έχει συμμετάσχει σε λογοτεχνικά φεστιβάλ στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη (Poligon, 2021), τη Σερβία (World Poetry Day, Βελιγράδι, 2016 και 2023· AFŽ, Νόβι Σαντ, 2020), την Ιταλία (Palabra en el mundo, Βενετία, 2020), την Κροατία (SUR, 2019), το Κόσοβο (POLIP, 2019) και τη Σλοβενία (IGNOR, 2018). Έχει συνεπιμεληθεί δύο ποιητικές ανθολογίες: REZ (Presing, 2016) και Do zuba u vremenu (Presing, 2014). Εργάζεται ως συγγραφέας, ανεξάρτητη μεταφράστρια και εξ αποστάσεως καθηγήτρια αγγλικών.
