Για τη συλλογή, Παγκόσμια Τζένη, «εκπτώσεις συντέλειες πάρτι», εκδόσεις Red Marks, 2022

Καλή μας σεζόν κι ας βουτήξουμε στα βαθιά:

Ποια είναι η Παγκόσμια Τζένη; Είναι αρχές Ιούνη, δεν έχω πάρει ακόμα το βιβλίο και στέλνω αυτή την ερώτηση στο ίνμποξ, όπως θα έκανε κάθε περίεργος άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του. Και τέλος πάντων, λέει κάτι; Έχει αναβληθεί εκείνη η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου οπότε δεν είναι πως μπορώ να γίνω σοφότερος. Να πάρεις το βιβλίο και θα σου λυθούν οι όποιες απορίες, έρχεται η απάντηση, που δεν βοηθά, καθώς κάτι τέτοιο το είχα ήδη αποφασίσει.

Η συλλογή περιλαμβάνει ποιήματα από το 2013, έτος το οποίο είναι και το γενέθλιο της Παγκόσμιας Τζένης και διατρέχει αυτή την πολύ έντονη δεκαετία, μέχρι και το 2022. Προλογίζεται από τα εισαγωγικά σημειώματα των Θοδωρή Χιώτη, της Έφης Ρέντζου και της Άντζελας Δημητρακάκη. Αυτά τα είδα αφού κατάφερα να πάρω το βιβλίο στα χέρια μου. Κι εκεί η ερώτηση έγινε κάπως έτσι: Ποια επιτέλους είναι αυτή η Παγκόσμια Τζένη που θα μου βάλει και τρία ακαδημαϊκά κείμενα ως εισαγωγή; Μήπως να μου πει και πως να διαβάσω τη συλλογή της; Ή κάτι τέτοιο ξέρω γω. Έτσι, ξεκίνησα να διαβάζω τη συλλογή, προσπερνώντας τα κείμενα.

Και μπορεί η Παγκόσμια Τζένη να γεννήθηκε το 2013, αλλά κουβαλά μέσα της γυναίκες του παρελθόντος, γυναίκες του τώρα, μπορεί και γυναίκες του αύριο. Γυναίκες μπουχτισμένες από την πατριαρχία, γυναίκες εξουθενωμένες από τον καπιταλισμό, γυναίκες καθόλου σιωπηλές και καθόλου διατεθειμένες να μπουν σε καλούπια. Είναι αναλφάβητη σε χώρα του αναπτυσσόμενου κόσμου και ακαντίμια στο Λονδίνο (κι όλες οι ενδεχόμενες ενδιάμεσες εκδοχές), μα πάνω απ’ όλα είναι συνειδητοποιημένη πως κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία, για νέες ήττες, για νέες συντριβές, όπως έλεγαν οι Τρύπες μερικές δεκαετίες νωρίτερα ή για εκπτώσεις συντέλειες πάρτι, όπως τιτλοφορεί η ίδια τη συλλογή της.

Η συλλογή είναι δίγλωσση (αγγλικά / ελληνικά) και στο εκπαιδευμένο μάτι, θα γίνει εύκολα αντιληπτό ποια γράφτηκαν σε ποια γλώσσα, χωρίς σε καμιά περίπτωση οι μεταφράσεις να υστερούν. Άλλοτε μιλά ως μία κι άλλοτε ως όλες μαζί και μας διατρέχει μέσα από τις 4 υποενότητες του βιβλίου (1. της λαϊκής κουλτούρας 2. των μαχών 3. των δημίων 4. των διαπραγματεύσεων) κάνοντας πράξη την αίσθηση που μου άφησε εξ’ αρχής. Τα πιο καθημερινά των πραγμάτων, οι πράξεις ρουτίνας και όλα αυτά που καθόλου δεν θυμίζουν έκρηξη, είναι εκείνα που μπορούν να τη φέρουν.

Στην εποχή που η οχύρωση στους εαυτούς (και στις εαυτές) μας, μοιάζει ως η πιο ασφαλής και συνετή επιλογή, η Παγκόσμια Τζένη μπαινοβγαίνει από το Εγώ στο Εμείς, κουβαλώντας κάθε φορά κάτι, ώστε να μας δείξει πως υπάρχει και ένας άλλος τρόπος να ζήσουμε. Γιατί, πέρα και πάνω από όλα, η Παγκόσμια Τζένη είναι πράξη πολιτική. Κι η ποίηση, ο τρόπος να μετουσιώσει αυτό το συλλογικό, σε κάτι. Διαβάζει τους συγχρόνους της, μας διαβάζει δηλαδή, και ξέρει πως «Η ποίησις ταιριάζει στην εποχή μας/ Γράφεται γρήγορα, στο πόδι/ Και τα λες όλα, όλα σου τονίζω/ Εξωτερικεύεις το είναι σου/ Σε πέντε αράδες/ Δεν θα πάρεις και το νόμπελ/ Αλλά δε θα ’σαι και στο σπίτι μοναχός». Κι αυτό ίσως απαντά και στο ποια είναι η Παγκόσμια Τζένη:

Η συντροφιά που πρέπει στον καθένα.

Υγ: Φυσικά και έπεσα έξω στην πρόβλεψή μου, εκείνη, την αρχική. Τα κείμενα των Χιώτη, Ρέντζου και Δημητρακάκη, απέχουν πολύ από το να θεωρηθούν στείρες ακαδημαϊκές τοποθετήσεις. Είναι γραμμένα με τρυφερότητα και γνήσια αγωνία και δεν σε αφήνουν στιγμή να νιώσεις μόνος. Είναι κι αυτοί Παγκόσμια Τζένη, παρόλα αυτά, θαρρώ πως διαβάζονται το ίδιο καλά (αν όχι καλύτερα) μετά το πέρας της πρώτης ανάγνωσης και αφού έχεις αναμετρηθεί με το βιβλίο.

Σύντομο βιογραφικό
Ο Δημήτρης Γκιούλος βιοπορίζεται ως copywriter, μεταφραστής και επιμελητής. Έχειδιατελέσει βιβλιοϋπάλληλος, τηλεφωνητής, υπάλληλος σούπερ μάρκετ και πολλά άλλα πράγματα. Ενίοτε ασχολείται (κυρίως) με τη μικρή φόρμα, είτε αυτή είναι ποίηση, είτε διηγήματα. Διαβάζει, βλέπει ταινίες και σειρές και συχνά ζει στο κεφάλι του περισσότερο από ότι στον έξω κόσμο. Ξέρει πως ποτέ δεν αρκούν οι προθέσεις.