εκδ. θράκα

ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ 11

Τα όνειρα αναγνωρίζουν

Τα ποτέ και τα κενά

Της περιπέτειας που αντιστέκεται

Μιλάει μόνο

Στο τρεχούμενο νερό

Ήρεμα σκορπίζεται

Σε κινούμενη γη

Ψαράς του δύσκολου ορίζοντα

Δουλεύοντας με τη νύχτα

Γελαστά λόγια

Κόντρα στο ρεύμα

Δεν θα ξαναπεινάσει

ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ 9

Μικρό κορμί

Περπατητής

Σ’ έναν κόσμο

Όπου μόνο τραγουδάς

Γλώσσα απολιθωμένη

Στη σύντομη νύχτα, βία

Και στην αυγή του χειμώνα

Σπασμένο σύνορο

Ξαναγεννιέσαι

Πορεία ζωής

Αρπάζει τον χρόνο

Στο χέρι, η ουρά

Τον εξημερώνει

Παγωμένος

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ

Ανήκεις

Στην ανθρώπινη βροχή

Ζευγάρια φθινοπώρων 

Φαντασμάτων

Η μελωδική στιγμή

Αέρας

Δυσαρμονική γενιά

Ατενίζοντας τη μοίρα του 

Ένα μυαλό επανάστασης

Σφύριγμα απ’ την άβυσσο

ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ 48

Μαύρος νους

Μια ψεύτικη βόλτα

Με βάρκα ουτοπίας

Σε λιγοστούς μήνες

Οι δίψες μας κουρασμένες

Περιπλανήσεις αρπακτικών

Ένα βλέμμα βραχνό  

Αναπολούσε

Τη φωτεινή αλλαγή

Επιθυμούσε στα μάτια σου

Να υπάρξει

Σ’ ένα καλύτερο παραμύθι.

ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ 33

Σάπιο χαλίκι

Στο βρώμικο αίμα

Γεννιέται

Σε δύστυχη μάχη

Μέταλλο που ιδρώνει

Μυαλό από σάλιο

Απρόσωπο τελείωμα

Το όχι αργεί.

Το ρεύμα το σπρώχνει

Στην πρώτη του νίκη

Ηρωικά, στα πρώτα του βήματα

ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ 35

Το παιδί
που γεννιέται

Βασιλικός

Γυμνό
σύννεφο

Άνθος
τυφλού τόπου

Πίσω απ’
τον τοίχο

Την
επόμενη μέρα

Η μοναξιά
μαραμένη

Σκόνη
στον ουρανό

Η μάσκα

Ενός
λεπρού σκυλιού

Αγκαλιά,
κοιμισμένο