Γιώργος Καναβός
Τρία ανέκδοτα ποιήματα
Ανατέλλον
Ψύχος
Όλες οι
προσευχές μου
κατέπεσαν
στο ρηχό..
το μάτι
που δεν επαναπαύεται
η άρπα,
στο κλειστό δωμάτιο
το
δύσχρηστο δέος της έξης
το άκυρο
μένος των ηττημένων
Χάθηκες
Μα οι
εκλάμψεις της απουσίας Σου
δεν
γίνεται να αναπτερωθούν
Ιδεατά
χαϊδεύω, εντός μου
το στίγμα
της περιφρόνησης
το είδωλο
του Αρχαγγέλου
στο
παράθυρο της Ανατολής
Στοχασμός,
αντί Ήλιου
Η
τοξικότητα της
αλαζονείας
και η
γαλήνη των
ενοχών
που μου
δώρισες
Ρωγμές
στον θόλο
της
ηττημένης
συνείδησης
Γη των
Ρόδινων
Και των
ασάλευτων
αντιμνήσεων
στης
κοσμικής πυράς
τις όχθες
ηττώμαι·
διαυγώς.