Ευσταθία Ματζαρίδου
Δευτέρα Παρουσία
Όταν πέθανε ο άντρας της, κατέβασε τη μαύρη μαντίλα στα μάτια μεσίστια και τέλειωσε γι’ αυτήν η ζωή. Κάποιος για παρηγοριά τής χάρισε ένα βιβλίο για την Ανάσταση των Νεκρών. Αν και λίγα τα γράμματά της κι ακόμη πιο λίγη και η πίστη της. Το διάβαζε και το διάβαζε. Κι αναστενάζοντας ρωτούσε κάθε τόσο. Γιατί το ένα και γιατί το άλλο. Ό, τι λέει το βιβλίο, αυτό θα πιστεύεις, της έλεγαν. Όταν το τέλειωσε, ρώτησε. Μα, καλά, ο άντρας μου πέθανε νέος κι εγώ θα πεθάνω γριά, πώς θα με αναγνωρίσει στη Δευτέρα Παρουσία; Στη Δευτέρα Παρουσία, της είπαν, θα είναι όλοι πνεύματα και τα πνεύματα αναγνωρίζονται. Κι αυτή από τότε ησύχασε.