Ούρσουλα Φωσκόλου
Το δώρο
Το μεσημέρι εκείνο, αφότου έφυγες, έσκυψα το κεφάλι και —όπως κρατούσα στην ποδιά το δώρο σου— είδα τα δάχτυλά μου: μακριά, λευκά, αλλόκοτα, σαν κάλαμοι φτερών που ‘χουν μαδήσει. Καθόμουν στην καρέκλα αμίλητη· ανάσαινα και το πανί της έτριζε, ίδιο με τανυσμένο καραβόσχοινο. Άνοιξα το πακέτο σου κι έβγαλα ένα ρολόι: ξύλινο, σκαλιστό κι έφεγγε μέσα του αχνοκίτρινο ένα χρυσό καντράν· όμορφο, μα γυμνό, χωρίς τους δείχτες. Απότομα —με ήχο ξερό, όπως κλαριού που σπάζει— έκοψα τ’ ακριανά μου δάχτυλα κι άρχισα να μετρώ τις ώρες για να έρθεις.
*
Η Ούρσουλα Φωσκόλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1986. Η πρώτη της συλλογή διηγημάτων θα κυκλοφορήσει προσεχώς από τις εκδόσεις Κίχλη