Κωνσταντίνος Δανασσής, Αμφίπολις (1996), εκδ. το Ροδακιό

ΕΡΩΤΙΚΟ ΑΝΑΛΟΓΟ Α’

Ἄκου, εἶναι πανσὲς ἡ ὀμορφιὰ
ποῦ φωσφορίζει τὸ πένθος του ὡς ἐμᾶς
εἶναι ζεϊμπέκικο
ποῦ ἰσορροπεῖ πάνω ἀπ’ τὴν ὀπή.
Πρόσεξε, θὰ πέσεις!
Αὔρα ἀθανασίας πνέει τότε στὰ βήματα
ἐνῷ ἀκμάζει ἡ κλίση κεφαλῆς
πρὸς τὰ κάτω.

Ἔτσι κι ἀλλιῶς
οἱ πράξεις εἶναι πίσω ἀπὸ τὰ βλέφαρα
κι ἐκεῖνο ποὺ τὰ ὑπονομεύει
εἲν’ τὸ παράπονο
ὄχι, ὄχι, δὲν εἶναι ὁ ἔρωτας
εἶναι ὁ καημὸς τοῦ μόνο.

Τὸ σῶμα εἶναι ἡ ἀφορμὴ
τ’ ἄλλα τὰ κάνει ἡ νύχτα.
Τ’ ἄλλα εἶναι τσιγγάνων τιμαλφῆ.
Κι ἡ νύχτα θέλει ἔνστιχτο
θέλει καθρέφτες μὲ ὑδράργυρο παλιὸ
ν’ ἀντέχουνε
τὴν κρεμασμένη μέσα τους πανσέληνο.
Θέλει τὸ χέρι σου τὸ ἐλεητικὸ
ποῦ διπλώνει τὸ νοτισμένο σεντόνι
μὲ τὰ ἐναπομείναντα ἅλατα.

*




Έλληνας Διπλωμάτης και ποιητής. Υπηρέτησε στα Σκόπια και στη Μασσαλία.

έργα του:


  • Τα οικόσημα (2000) εκδ: το Ροδακιό 

  • Αμφίπολις (1996) εκδ: το Ροδακιό