Η Χάρις Κοντού (Αθήνα, 1988) είναι ψυχολόγος και εργάζεται ιδιωτικά στην Αθήνα και υποψήφια διδάκτωρ στο τμήμα της ψυχανάλυσης του UCL. Το θέμα της διατριβής της αφορά στην έννοια της μελαγχολίας και στην αναπαράσταση του ενστίκτου του θανάτου και έχει παρουσιαστεί κατά καιρούς σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια και περιοδικά. Η πρώτη της ποιητική συλλογή εκδόθηκε το 2012 με τίτλο “Οι κερασιές το χειμώνα είναι μια κόκκινη επανάσταση” (εκδόσεις Γαβριηλίδης).Έχει, επίσης, συμμετάσχει με ποιήματα και κριτικές της σε συλλογικούς τόμους όπως “Ποιητές στη σκιά” (Γαβριηλίδης, 2012), “Λόγος και Εικόνα” (Γαβριηλίδης, 2014) και “Craftbook II, ετερότητα” (Μικρές Εκδόσεις, 2015). Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά, και έχουν μεταφραστεί στην Αγγλική γλώσσα. Την περίοδο αυτή ολοκληρώνει τη δεύτερη ποιητική της συλλογή που θα κυκλοφορήσει σύντομα.
Οι δραπέτες της Πατησίων
Σαν πίδακες νερού έξω από πλαστικά χωνιά
απλώνουν τίμια σεντόνια
οι δραπέτες της Πατησίων
εκείνοι με τα μπαλόνια-σπαθιά
που ολοκληρώνονται
κι η αγάπη τους αναπνέει από μέσα τους,
και όπως το βουνό τους χαράζει,
γράφουν για πέλεκες και για ήλιους
(1η δημοσίευση στη “Θράκα”, 2016)
Τι μάτια
Αέρα κατέβαζαν από πάνω απ’ το βουνό της Πίνδου
τα χρωματιστά μπρελοκάκια των βοσκών των ορέων
τόσο κοντά στην Κέρκυρα και στα όνειρα…
Εκεί κι εσύ, ανάμεσά τους, το μπρελοκάκι-τίγρης
κρέμεσαι στο μηχανάκι απ’ τα πόδια,
σε γυρίζει στους δρόμους του Γαστουριού
το κοκκαλιάρικο αγόρι της οικοδομής
σε γυρίζει ακόμα
τα πράσινα μάτια του
σε πάνε παντού
(1η δημοσίευση στο “Φρέαρ”, Ιανουάριος 2016)
