Ο Αλέξιος Μάινας έχει ελληνογερμανική καταγωγή. Γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα, όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε φιλοσοφία στη Βόννη, μελετά και παρουσιάζει το έργο Ελλήνων ποιητών στο γερμανόφωνο χώρο. Γράφει και μεταφράζει λογοτεχνία και στις δύο γλώσσες.
Eχει εκδώσει την ποιητική συλλογή “Το περιεχόμενο του υπόλοιπου” (Γαβριηλίδης 2011).
Δέκα λεπτά
με τα πόδια
Φράχτες με πεσμένα μήλα.
Χαμηλές μηλιές
γύρω από μικρή λίμνη
πάλλευκοι κύκνοι
που δε γνώρισαν
την υπερβολή.
Mια πλεύση
που αποδίδει
ως διάλογο
τη σιωπή τους.
Η περίφημη δύση της Κοπεγχάγης
Κάθε
βράδυ.
Όλος ο ουρανός κοκκινίζει.
Αριστερά μια σειρά δέντρα
κερασιά, κωνοφόρο, ιτιά, βάτα.
Δεξιά ο φράχτης, οι στέγες, το κοτσύφι.
Σ’ ένα παράθυρο παίζει μια
μεγάλη τηλεόραση πλάσματος.
Σκίτσο για αυτό που χάθηκε
Η επιστροφή των πλοίων.
Η απότομη ζέστη στύβει τους θάμνους
ο σκύλος περνάει τη διασταύρωση
μυρίζει τους ρόμβους στο συρματόπλεγμα
μια άδεια κονσέρβα σαν θέσφατο
ξαπλώνει γλείφει το πίσω πόδι του
σαν να το έγραψε λάθος
ένας ήλιος ανεβαίνει
μια γριά ξεβοτανίζει το μποστάνι
το χώμα ξεραίνεται κι άλλο.
Ημετακόμιση
του τσίρκου
Άλογα
σε κλουβιά.
Το ερώτημα τέθηκε:
τι είναι αυτό που μένει.
Γιατί ο πυρετός πέρασε
η άρνηση κάμφθηκε
η ομορφιά αγνοήθηκε
η βάτος κάηκε
ο καιρός υπήρξε.
Αυτό που αντανακλά το λυκαυγές
είναι ένα είδος βρόμικου ποτηριού
με δαχτυλιές κηρωμένων χειλιών
και το κατακάθι του άγνωστουπότη.
—
ποιήματα από το Vakxikon.gr