Του παιξίματος και της χασούρας
Του Νίκου Λέκκα
Το μόνο πράγμα που θα μπορούσα να ρωτήσω τον κ. Παστάκα, είναι αν ΕΓΩ
θα αυτοκτονήσω ή αν ΕΓΩ έχω ήδη αυτοκτονήσει. Και αυτό για να ξέρω τι μου γίνετε…
Με χάπια και με ενέσεις χτίζετε το αυτοκαταστροφικό ΕΓΩ
Στην κλινική Γαλήνη θυμάμαι μια τύπισσα που έβαζε μαξιλάρι στην κοιλιά και παριστάνε την έγκυο. Και αυτό από την λαχτάρα της να κάνει αυτό που λέμε Οικογένεια.
Λαχτάρα. Ιδού μια λέξη που δεν έχει μεταφραστεί – πως θα μπορούσε άλλωστε-…
Τις μόνες φορές στην ζωή μου που τρόμαξα ήταν στα ψυχιατρεία όταν είδα «Διακαείς πόθους».
Ο Γιώργος κυλιότανε στο ύπνο του πάνω σε βουνά κόκας.
Ο Νίκος είχε ακόμα την γεύση του καθαρού οινοπνεύματος και της ηρωίνης
Ο Πέτρος αρχηγός υπεράνω εξαρτήσεων…
Ιδού αγαπητοί μου, Λαρισαίοι, εγκλήματα σε σταλινικά μαυσωλεία. Στο ρόλο του Στάλιν ψυχίατροι…………………………………………………………………………………………………………………..Και εγώ τον Σταλινισμό τον μισώ.
