Το σώμα
Σε ένα παλιο
μαγνητόφωνο
Και σε μια συλλογή
βινυλίων
Υπερτροφήθηκε
το εγώ
Με μια βαριά
αλυσίδα
Αλλού σκουριά
και αλλού απάτη
Παλινδρομήσεις
Παράγει κενό
Κουβαλάω
νερό Νερό κουβαλάω
Δάση γύρω
Εσείς μην αφεθέιτε
ποτέ να δοκιμάσετε
Υπόθεση
Θα ξεκοιλιαστείτε
Θα ξεκοιλιαστείτε
Απαγορευμένοι
Απογοητευμένοι καρποί θα μπαίνουν στα
Μάτια
Προγούλι θα
αποκτήσει η σκέψη
Και το συναίσθημα
κυτταρίτιδα
Πόσα τα δάση
με δάκρυα και με την κολπική μου
Αποτοξίνωση
Μην αφεθείτε
ποτέ να κάνετε υπόθεση
Για το πώς
έζησαν οι δύο άκρες του εγώ μου
Και έξω από
το όριο
Συνεχώς νερό
Από το βάθος
το βγάζω στην επιφάνεια
Αλλοτε αλατούχο
γαλάζιο
Σαπισμένο
Διάφανο
Με πολλά ζωύφια
Και απόνερα
μυρηκασμού
Κάθε σοδειά
νερού με άλλη ποιότητα
Άρα και δάση με
διαφορετικά καρποφόρα
Όταν όμως
στα χείλη γευόμαστε
Την γεύση
Μέλι με
συνοδεία
Δημητριακών
και γάλα
Η Περσεφόνη
Άμωμος σύλληψη
Σαν άμωμος
σύλληψη
Έτσι αρπάχτηκε
Έτσι φυλακίστηκε
ο κόσμος
Ολόκληρος μέσα
στην σκέψη
Ενός αέρα
Που είχε
φαρδύνει τις ράγες από ένα κλουβί
Ενώ κανείς δεν
κατάλαβε πως δημιουργεί χώρο
Ή και διάθεση
Και κανένας
άνθρωπος ποτέ δεν διέφυγε
Ποτέ δεν δραπέτευσε
Ή δεν θέλησε να
δει
Πώς μπορεί να
ζήσει έξω από το όριο
Και από την
εικόνα σημασία των λέξεων
Να λιώσει το
αλουμίνιο χρώμα
Να αποκτήσει
την ελαφρότητα
Της πλήρους
ακύρωσης
Να συλλάβει την
ιδέα ενός κόσμου
Από την αρχή
Με όλα τα ύγρα
των σωμάτων
Και των ματιών
Μια σύλληψη όχι
άμωμος άμωρος
Και ασυνεχής
Αλλά όλο και πιο
πολλαπλασιασμένη
Πολλαπλή και με
σχάση
Με δύο ολόκληρα
οροπέδια
Στην άκρη των
Πυρηναίων
Να ζητάνε την
ανακάλυψη από την αρχή
Από την αρχή των
λέξεων
Που δεν
ειπώθηκαν
Στις εσοχές των
βουνών
Τότε που οι
άνθρωποι θέλησαν να δουν
Πώς είναι να
ζουν έξω από την εικόνα
Έξω από το όριο
περίγραμμα μιας ηπείρου
Που δεν
Που δεν
Έλαβε όνομα
Οπότε έγινε
Ανώνυμος Εταιρεία
Εισαγωγής ποίησης
Και εξαγωγής
του κενού
Μεσόκαινος
περίοδος