poema
Απουσίας εξωραϊσμός
Λάγνες σκέψεις και τολμηρές βεβαιότητες
φαντασιώνεσαι τις αποδημητικές νύχτες.
Η ιστορία περιφέρεται στα καλντερίμια της αισχύνης
με το ακρωτηριασμένο
της χαμόγελο.
Στο ρηχό σου ύπνο ακροβατείς,
ενώ πάνω στα βλέφαρα σου πυγολαμπίδες ξενυχτούν.
Κι εσύ εξωραΐζεις την απουσία.
Τα ωραία λόγια να λέγονται σε άσχημες περιστάσεις.
Σε σένα απευθύνομαι που γελάς.
Η αίσθηση του χιούμορ δε σε εγκαταλείπει ποτέ.
Τι υπέροχος ο άνθρωπος!
Αλήθεια τι είναι η ποίηση;
Εξορκισμός των λέξεων, των σκέψεων, των εννοιών.
Ακόμα το αναζητώ.
Αν νομίζεις ότι εξιλεώνεσαι γράφοντας πέντε αράδες
πλανάσαι πλάνην οικτράν.
Άκου τη φωνή μου στους γαλαξίες.
Το σύμπαν με ηχογραφεί.
