Θερινό σινεμά
Το θερινό σινεμά κρεμόταν σιωπηλά λευκό
όπως τότε που ’σβηνε
χαρούμενο τέλος.
Χορτάριασε το χαλίκι, άπλωσε αθόρυβα
στα πόδια την ξερή πρασιά του,
ξερολίθια· τότε περπατούσαν πάνω τους ποντίκια.
Μπροστά στην οθόνη σταθήκαμε
τότε φεύγαμε γεμάτοι εικόνες
σε θολό δεμένες φόντο.
Μπροστά στην οθόνη σταθήκαμε
όλα κλείδωσαν όταν ήρθε η ώρα τους.
Έφραξαν το στήθος έγνοιες και πνίξανε όνειρα.
Εκδίκηση ψιθύρισα
εκδίκηση.
Τα όνειρα ξεσκαλίζονται
σηκώνονται βλαστοί στον τοίχο.
ArsNocturna,
Αθήνα 2013
