Χρεοκοπία ιδεών, Εκδ. Στοχαστής 2014

 

Γιώργος Γκανέλης

 

ΛΗΘΗ

Παραμονή Πολυτεχνείου
και στους δρόμους η μοναξιά
υποθάλπει όλη τη μεταπολιτευτική ευδαιμονία
στα φουαγιέ οι κριτικοί συζητούν
για την εξέλιξη της τέχνης
ο κύβος ερρίφθη για τις επόμενες γενιές
με μέρες χτισμένες από μπετόν.
Ανόητες διαπιστώσεις από τους ειδικούς
πληρωμένες πένες προαναγγέλλουν ανάπτυξη
μηχανικά χαμόγελα σε αίθουσες παγωμένες
και αύριο μια παρόμοια εικόνα χωρίς εφέ.

Παραμονή Πολυτεχνείου
στα Εξάρχεια καλοντυμένοι έφηβοι
κυνηγάνε μια νύχτα ρετρό
οι φωτεινές επιγραφές σιγοντάρουν τη λύπη.
Δεν έχω λόγια, δεν έχω άμυνα
η βροχή που αναμένεται
θα ξεπλύνει τα πεζοδρόμια, τις ψυχές και τη μνήμη.

                         ΔΙΑΨΕΥΣΗ

Αυτό που ήθελα να γίνω θρυμματίστηκε στα σύννεφα
βαριά βήματα τώρα ακούγονται απ’ το βουνό,
πατημασιές βέβαιου θανάτου.
Κρύφτηκαν τα ελάφια, φοβούνται οι αετοί
όμως στην πόλη ένας εφησυχασμός πλανιέται
πάνω απ’ τις στέγες των σπιτιών.

Αυτό που ήθελα να γίνω ματαιώθηκε στη φωτιά
παραπλανητικά χαμόγελα με τριγυρίζουν
ανούσιες χειραψίες με πολιορκούν.
Τεμαχισμένα όνειρα στο πρωινό ξύπνημα
ακροβατούν σ’ έναν ανάπηρο ήλιο.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

                                        Στον Μάριο Χάκκα   

Η εξουσία σε συνθλίβει, σου στερεί τα όνειρα
δεν έχεις πια βούληση επιλογής, δεν έχεις τίποτα
είσαι μια κενή σελίδα στο καλάθι αχρήστων
που θα φορτωθεί σε κάποιο απορριμματοφόρο.
Η φωνή σου μια παροπλισμένη κραυγή
σ’ έναν πόλεμο με χαμένες μάχες.

Κι όμως αντιστέκεσαι ακόμα
διεκδικώντας τη φετινή άνοιξη
που πρόβαλε μέσα απ’ το δάσος της Καισαριανής
ρίχνοντας πάνω στα ερείπια λίγο φως.