Στον φίλο μου Θάνο Γώγο
1 / 6 / 14
Αποχωρώ από την ποίηση !
Σινάφι και βίτσιο των ολιγαρχών ,
ή για να είμαι πιο προχωρημένος
δοβλέτι των αναρχικών , των ενόχων
των σκεπτόμενων.
Αναχωρώ απ’ το λιμάνι των ονείρων
γιατί μου κληροδότησε πικρία
και όσο έγραφα , ένιωθα πως
έβγαζα προς τα έξω ,
την παραβατικότητα μου.
Φεύγοντας γνωρίζω πως είναι αιώνια
μεγάλη , συμπαντική
και ακόμα θέλω δεν θέλω
θα ξαναγυρίσω σ’ αυτή
την ώρα που θα παραδίδω το κορμί
με το πνεύμα μου
να γίνεται , κτήμα της.
Ναι ! ο θάνατος είναι ποίηση .