Στον  φίλο  μου  Θάνο  Γώγο

1 / 6 / 14

Αποχωρώ  από  την  ποίηση !

Σινάφι  και  βίτσιο  των  ολιγαρχών ,

ή  για  να  είμαι  πιο  προχωρημένος 

δοβλέτι  των  αναρχικών ,  των  ενόχων

των  σκεπτόμενων. 

  Αναχωρώ  απ’  το  λιμάνι  των  ονείρων

γιατί  μου  κληροδότησε  πικρία

και  όσο  έγραφα , ένιωθα  πως

έβγαζα  προς  τα  έξω ,

την  παραβατικότητα  μου.

Φεύγοντας  γνωρίζω  πως  είναι  αιώνια

μεγάλη , συμπαντική

και  ακόμα  θέλω  δεν  θέλω

θα  ξαναγυρίσω  σ’  αυτή

την  ώρα  που  θα  παραδίδω  το  κορμί

με  το  πνεύμα  μου 

να  γίνεται , κτήμα  της.

Ναι ! ο  θάνατος  είναι  ποίηση .