ΑΙΩΝΙΟ
Από το λουλούδι που έκοψες ως το
λουλούδι που σου χάρισαν
το ανείπωτο
τίποτα
ΠΛΗΞΗ
Κι αυτή η νύχτα θα περάσει
Αυτή η μοναξιά σε περιπολία
διστακτική σκιά απ΄ τα καλώδια του
τραμ
στην υγρή άσφαλτο
Κοιτάζω τα κεφάλια των αμαξάδων
μέσα στη νύστα
να ταλαντεύονται
ΧΑΛΙ
Κάθε χρώμα διαχέεται και ακουμπάει
τα άλλα χρώματα
Να απομονωθεί σαν το κοιτάξεις
ΝΥΧΤΑ ΜΑΓΙΟΥ
Ο ουρανός εναποθέτει
στους μιναρέδες
στεφάνι από κεράκια
ΤΟ ΘΑΜΕΝΟ ΛΙΜΑΝΙ
Καταφτάνει ο ποιητής
κι επιστρέφει μετά στο φως με τα
τραγούδια του
και τα σκορπάει
Απ΄αυτό το ποίημα
μου απομένει
εκείνο το τίποτα
ενός ανεξάντλητου μυστικού
ΠΡΩΙ
Με φωτίζει
το απέραντο
ΣΥΜΠΑΝ
Από θάλασσα
κατασκεύασα
ένα δροσερό
φέρετρο
