“Εγεννήθηκε στη Λεμεσό το 1957.
Έζησε έξω από την πόλη, δίπλα στη θάλασσα, ως το 1972. Από
τότε, μέχρι το 1982 έζησε στο Λονδίνο όπου εσπούδασε, χωρίς
την απαιτούμενη διάθεση, με αποτέλεσμα ένα δίπλωμα ανθρωπιστικών
σπουδών με μια ιδιαιτερότητα στο θέατρο. Το 1976 ερωτεύτηκε καθοριστικά.
Μετά τις σπουδές του έκαμε διάφορες δουλειές –η πλέον σημαντική, φωτιστής
σε δισκοθήκη. Έγραψε γύρω στα 30 ποιήματα στα αγγλικά. Από το 1982 έκαμε
πολλές φορές τη διαδρομή Λεμεσού-Αθηνών για να επανεγκατασταθεί στη Λεμεσό
τον Φεβρουάριο του 1984. Από τότε ζει κοντά στο κέντρο της πόλης. Τα
τελευταία
τρία χρόνια εργάζεται ως βιβλιοπώλης. Εξακολουθεί να γράφει ποιήματα.”
Τα πιο πάνω αποτελούν το βιογραφικό του σημείωμα το οποίο και εμφανίζεται
για πρώτη φορά στην ποιητική συλλογή “Κυπριακές Ηθογραφίες”, γραμμένο από τον
ίδιο τον ποιητή.
Ποιητικές
συλλογές:
Αρσενικός χαλκός.Κύπρος 1984.
Γράμματα της ώρας.Κύπρος 1985.
Κυπριακές ηθογραφίες.Λεμεσός 1991.
Τα αυτοκρατορικά.Λεμεσός 1996 [μεταθανάτια έκδοση].
Πέθανε στις 28/02/95, παλεύοντας ενάντια στονιό ΗΙV, σε ηλικία38 ετών.
Ανθολόγηση ποιημάτων και
κείμενα γύρω από την ποιητική του κατάθεση βλ.
https://thraca.gr/2013/07/straw-dogs-magazine-3_5.html
Ηλίας Κωνσταντίνου / Ένα μεγάλο αφιέρωμα στον Λεμεσιανό ποιητή που στις
μέρες μας φαντάζει πιο επίκαιρος από ποτέ.
Το αφιέρωμα για τον Ηλία Κωνσταντίνου έχει μια ιστορία όπου και θα
διηγηθούμε σε μια ειδική ανάρτηση. Ετοιμάσαμε ένα μεγάλο αφιέρωμα για αυτόν με
κείμενα από ανθρώπους που τον γνώρισαν από κοντά καθώς και μια διαλογή
ποιημάτων μέσα από τις τέσσερις ποιητικές συλλογές που πρόλαβε και κυκλοφόρησε
πριν φύγει απ’ τη ζωή τον Φλεβάρη του 1994 σε ηλικία 38 ετών. Το αφιέρωμα
έγραψαν οι.
Ρωξάνη Νικολάου / Ας μείνει η πραγμάτωση του ονείρου τελευταία
Μάριος Κυριάκου / Εισαγωγικό σημείωμα στην ποίηση του Ηλία Κωνσταντίνου
Παντελής Γεωργίου / Υπήρξαν καταραμένοι ποιητές στην Κύπρο; Η περίπτωση του
Ηλία Κωνσταντίνου
Το χοντρό έντερο του παρελθόντος / Μια παράσταση – δρώμενο αναφορά στον
ποιητή Ηλία Κωνσταντίνου από τηνechoarts
Κώστας Μακρίδης / Προσωπικό με τον Ηλία
13 ποιήματα μέσα από τις τέσσερις ποιητικές συλλογές του:
«Αρσενικός Χαλκός», Θεμέλιο – Κύπρος, 1984
«Γράμματα της Ώρας», Θεμέλιο – Κύπρος, 1985
«Κυπριακές Ηθογραφίες», Λεμεσός, 1991
«Τα Αυτοκρατορικά», Λεμεσός, 1996
Γράμματα της ώρας, 1985
[πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό Λεμεσού Η άμαξα, τχ. 1, Ιουνης 1983, 23-24]
ΟΔΟΣ ΑΘΗΝΩΝ
Μπήκα στο νεκροταφείο
κοιτάζοντας
για ενοικιαστήρια.
«Εδώ» είπα, «δεν θα ’χει
θόρυβο
δεν θα ’χει φόβο
Εδώ, δεν θα μιμούνται
την Ευρώπη»
είπα γέλασα.
«Εδώ κατοικούν ιστορίες
αποτελέσματα
εδώ θέλω να ζήσω»
εξήγησα στον φύλακα.
Έδεσα ένα γαλάζιο πανί
κάτω από δέντρα
κυπαρίσσια ανθρωπόφαγα.
Κατοίκησα.
Τις νύχτες, όταν ξαπλώνω
για να κοιμηθώ
βλέπω μπροστά μου
-μεσ’ το αμυδρό σκιώδες
φως-
ανάποδους σταυρούς.
Με τούτο το τέλειο
οπτικό νανούρισμα
κλείνω τα μάτια μου
ενώ οι νεκροί
ξεδιπλώνουν τα παλιά
τους σχήματα
τα στήνουν πάνω στους
σταυρούς
και μ’ ένα γήινο
ουρλιαχτό
εγκαινιάζουν τις πολυκατοικίες.
ΕΙΚΟΣΙΤΕΤΡΑΩΡΟ
ΠΟΙΗΜΑ
Γύρεψε. Αυτό είναι φως.
Το πρωί
μια λάμψη θερμή
ξεκινά
με το τέλος της
σκοτεινιάς ξεκινά
αγκαλιάζει φανερά,
φιλήδονα
εξίσου φιλήδονα
τα ελκυστικά
και τ’ απωθητικά
αντικείμενα της γης.
Το φως είναι ανήθικο.
Αγαπά απόλυτα.
Κουράζεται.
Με ένταση πολλή
προσπαθεί να μην ξεχωρίσει.
Στο τέλος – εξουθενωμένο –
παραδίδει την σκυτάλη στην νύχτα
που με το λεπτό της έναστρο φως
διαλέγει τα πάντα.
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ
Κάπου, μέσα στα χέρια
σου
άκουσα
να γίνεται
η τρίτη παρουσία.
Η πρώτη
ήταν των θεών.
Κινήθηκαν απλά
μας σφιχτόδεσαν με
θαύματα
– φύγαμε.
Η δεύτερη
διάσταση
πραγματική
παράφωνη
– με ήχο όμως δυνατό –
μας έντυσε μεσούρανα
σπάζοντας ταυτόχρονα
την σκάλα της
επιστροφής.
Να φύγουμε.
Η τρίτη, είν’
αντανάκλαση
είναι ηχώ
από μέσα έρχεται –
ακούει.
Είναι
μέσα στα χέρια σου
τα άλλα χέρια σου.
